Structuur en werkingsprincipe van lcd-tv's

Afgaande op het aantal verkochte modellen hebben lcd-tv's een stevige leidende positie ingenomen op de markt en in de harten van tv-kijkers. Tegenwoordig wordt dit type gekozen vanwege de optimale prijs-kwaliteitverhouding met een minimaal energieverbruik. In dit artikel zullen we het hebben over lcd-tv's, het geheim en het principe van hun werking, de voor- en nadelen onthullen.

REFERENTIE. De naam van deze LCD-apparaten komt van het Engelse Liquid Crystal Display, wat zich letterlijk vertaalt als liquid crystal display. LCD en LCD zijn namen van hetzelfde type tv.

Apparaat: hoe een lcd-tv werkt

Een LCD- of LCD-systeem bestaat, zoals de naam al doet vermoeden, uit een reeks vergelijkbare elementen - een systeem van vloeibare kristallen, kleurenfilters - met behulp waarvan een beeld wordt gevormd, beschermend glas en een bron van veranderend licht.

Het kristalsysteem wordt van buitenaf gelijkmatig verlicht door een fluorescentielamp met koude kathode. De werking van het paneel zelf hangt af van de locatie: er zal doorgang of reflectie van de straal plaatsvinden. Als er geen invloed van buitenaf is, passeert het licht vrijelijk door polarisatoren. De achterkant is zichtbaar. Vloeibare kristallen (pixels) worden bestuurd door er een potentiaalverschil (spanning) op aan te leggen. De grootte van deze spanning bepaalt hoeveel het kristal zal roteren, en dus de polarisatiehoek. De helderheid hangt af van de mate van polarisatie.Dienovereenkomstig laat het kristal meer licht door en is de stip op het scherm helderder. Vervolgens passeert de lichtbundel een polarisatiefilter loodrecht op de stroom, een kleurenfilter en komt op het scherm terecht.

BELANGRIJK. Pixels op een tv-scherm gaan nooit uit; ze kunnen alleen hun polarisatie veranderen, d.w.z. de intensiteit van de gloed. Daarom verdwijnt het beeld niet, maar verandert het geleidelijk frame voor frame.

Samenvattend werkt het als volgt: de lichtstroom wordt gefilterd door een matrix die bestaat uit vele individuele pixels die een netwerk vormen. Drie primaire kleuren passeren dit filter: blauw, rood en groen, en wanneer ze met elkaar worden gecombineerd, ontstaat er een kleurenbeeld op het scherm.

Opmerkingen

• Modern technologieën kunt u spanning toepassen op elk kristal van elk van de lagen van de matrix. Elke laag van de matrix is ​​belangrijk, maar de hoofdrol wordt gegeven aan de eerste twee, die zijn gemaakt van puur, natriumvrij glas, het substraat genoemd. Het is tussen hen in dat de vloeibare kristallen zich bevinden, of, om precies te zijn, hun dunste laag.
• Gekleurd afbeelding - het resultaat van het gebruik van een matrix van passieve filters, die, door de witte kleurbron te delen, drie hoofdkleuren produceren: blauw, rood en groen. Door hun combinatie te gebruiken, kan elk kleurenpalet worden verkregen.
• Als de polarisatiehoek van het vloeibare kristalkristal 90 graden wordt ten opzichte van het passieve filter, gaat er geen licht doorheen.
• Tijd antwoord De rotatiesnelheid van het kristal wordt berekend wanneer er spanning op wordt gezet. Het wordt verminderd door het potentiaalverschil te vergroten, en de rotatie vindt sneller plaats. De helderheid van het beeld bij het wisselen van frame is afhankelijk van deze snelheid.Om deze parameter optimaal te maken, moet een spanning met maximale amplitude op het kristal worden aangelegd.

Voor- en nadelen van technologie

Pluspunten:

• Laag stroomverbruik - ongeveer 30 W/u. CRT-tv's verbruiken bijvoorbeeld drie keer meer.
• Tijdens intensief werk mag de verwarming niet hoger zijn dan 30ºC. Inbranden van het scherm wordt vrijwel geëlimineerd.
• Op het scherm is een anti-reflecterende coating aangebracht, die reflecties, reflecties en geometrische vervormingen elimineert.
• Hij is licht van gewicht, heeft een dun scherm, neemt niet veel ruimte in beslag en wordt met een beugel aan de muur gemonteerd.
• Geen schadelijke elektromagnetische straling, geen schade aan de ogen.
• De levensduur is gemiddeld twee keer zo lang als die van plasma. Dan wordt gewoon de lamp vervangen, niet het scherm zelf.
• Schermformaten kunnen variëren van miniatuur (polshorloge) tot 100 inch.

Minpunten:

• Primaire kleuren onderdrukken middentonen en tinten.
• Er is sprake van een zogenaamd trailingprobleem, een restbeeld.
• Geweldige responstijd.
• Kleine kijkhoek vergeleken met plasma.

Sommige eigenschappen

1. Contrast. Moderne technologieën maken het dankzij pixelpolarisatie mogelijk om de helderheid soepel te wijzigen over een breed bereik van 0-90º. Daarom geven LCD TV's donkere tinten goed weer en zijn ze gemakkelijk te onderscheiden.
2. Helderheid. Zoals eerder opgemerkt kan de polarisatie niet onmiddellijk veranderen; het kost enige tijd. Daarom hebben televisies van dit systeem het probleem een ​​snel veranderend, dynamisch beeld weer te geven.
3. Beperking kijk hoek. Door het ontwerp van het LCD-scherm, dat eruitziet als een meerlaagse sandwich, is de kijkhoek beperkt. Dus bij enige afwijking van de ogen van het scherm verandert de polarisatiehoek en dienovereenkomstig de helderheid van het kristal. Kleurweergave en beeldcontrast nemen af.
4. Gebroken pixels. Kristallen breken niet, dus het falen van de stuurtransistor resulteert in een dode pixel. Het kristal kan zich, afhankelijk van de technologie, anders gedragen: als er bij afwezigheid van spanning geen licht doorheen gaat, zal de stip zwart zijn; wanneer de maximale flux erdoorheen gaat, zal deze branden.