Installatie van scheidingswanden uit tand-en-groefplaten: hoe blokken te leggen en aan de muur te bevestigen

De installatie van scheidingswanden gemaakt van tand-en-groefplaten (GGP) wordt in verschillende fasen uitgevoerd. Eerst moet je het oppervlak van de vloer en muur voorbereiden en egaliseren. Lijm vervolgens de kurktape waarop de eerste is geïnstalleerd. Volgende rijen worden op de standaardmanier gemonteerd, waarbij de randen van het ene onderdeel in de groeven van het andere worden gestoken. Stapsgewijze instructies met foto's vindt u in dit artikel.

Soorten en maten platen

Tong-en-groefplaten zijn een veelgebruikt bouwmateriaal dat alleen wordt gebruikt om een ​​binnenwand te creëren, bijvoorbeeld om een ​​toilet of een kamer met douche te scheiden. De naam van het materiaal wordt geassocieerd met de aanwezigheid van groeven en ribbels aan de uiteinden, waardoor ze tijdens de installatie met elkaar worden verbonden (vergelijkbaar met een bouwdoos).

Als u begrijpt hoe u messing-en-groefplaten moet leggen, moet u er rekening mee houden dat er 2 hoofdsoorten materiaal zijn:

• standaard, die worden gebruikt in ruimtes met een normale luchtvochtigheid;
• vochtbestendig, die bijvoorbeeld in de badkamer of keuken worden toegepast.

Het leggen van tand-en-groefblokken gebeurt door de materialen in 2 categorieën te verdelen, afhankelijk van de structuur:

1. Hol – hebben holtes aan de binnenkant, zijn erg licht, waardoor ze weinig druk uitoefenen op de vloer. Ze zijn eenvoudig te installeren, maken het mogelijk om bedrading en andere communicatie binnenin te installeren, maar bieden tegelijkertijd geen goede geluidsisolatie.
2. Vol van smaak Ze hebben geen interne holtes en zijn een monolithisch materiaal. Het principe van de instructies voor het leggen van tand-en-groefblokken van dit type is vergelijkbaar. Ze hebben echter meer gewicht en dragen een last op de vloer. Tegelijkertijd beschermen ze goed tegen lawaai en kunnen ze kasten, planken en andere constructies ophangen.

Een andere belangrijke classificatie heeft betrekking op de samenstelling van het materiaal:

1. Gipsplaten zijn betaalbaar, maar niet erg goed bestand tegen vocht. Daarom is het gebruik ervan beperkt tot gewone kamers, bijvoorbeeld woonkamers.
2. Silicaatgesteenten bestaan ​​uit kwartszand en kalk. Ze kunnen zelfs worden gebruikt in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid, zoals de badkamer.

Wanneer u van plan bent te leren hoe u een tand-en-groefrand moet leggen, moet u ook vertrouwd raken met de afmetingen van het materiaal. De platen hebben een rechthoekige vorm met een breedte van 199 tot 500 mm en een lengte van 500 tot 900 mm. Wat de dikte betreft, deze heeft meestal een van de drie waarden: 70, 80 of 100 mm.

Installatietechniek

Meestal worden tand-en-groefblokken met uw eigen handen gelegd, omdat de technologie eenvoudig is en geen speciale apparatuur vereist. In wezen bestaat het werk uit het bouwen van een muur, dus eerst wordt de basis voorbereid, waarna elke rij stap voor stap wordt opgebouwd. De belangrijkste fasen zijn:

1. Het substraat voor de PGP wordt voorbereid: cement- of betonnen dekvloer. Bepaal hiervoor eerst de verschillen in de vloer. Als ze minder dan 20 mm zijn, kun je eenvoudig een cementdekvloer maken; als ze minder dan 40 mm zijn, heb je ook versterking nodig. Als de gebreken aanzienlijk zijn, moet beton worden gebruikt.
2. Om ervoor te zorgen dat de tand-en-groef-scheidingswanden waterpas staan, bereidt u de basis voor - de vloer, en reinigt u ook de oppervlakken van de wanden van stof en primet u ze; demonteer indien nodig de oude dekvloer en begin met markeren met behulp van een laserniveau. Meng vervolgens de compositie en leg een nieuwe dekvloer.
3. De blokken worden niet meteen geplaatst: eerst wordt een elastische pakking voor tand-en-groefplaten op de vloer gelijmd. Meestal wordt kurktape gebruikt, die impactgeluid en vervorming onder invloed van temperatuur compenseert.
4. Op deze tape wordt de PGP gelijmd en extra vastgezet met bevestigingsmiddelen. Het wordt aanbevolen om een ​​“zachte” dressing uit te voeren met behulp van stalen hoeken 100*100 mm of directe hangers voor een gipsplaatprofiel. Een stijve bevestiging zal niet werken, omdat wanden van PGP vervormd raken door het temperatuurverschil met de buitenmuur en kunnen barsten als het contact te strak is.
5. Vervolgens begint de installatie van PGP Knauf of een ander merk. De eerste rij wordt opgetrokken en de installatie wordt vanaf de muur uitgevoerd. De platen worden met gipslijm op de kurktape bevestigd en op horizontale en verticale oppervlakken aangebracht. Het laatste element wordt op maat aangepast.
6. Zoals reeds vermeld worden tand-en-groefplaten met stalen hoeken aan de muur bevestigd. De tweede rij wordt opgebouwd met lichte menging (minimale afstand 10 cm). Tegelijkertijd wordt verband zowel op de hoeken als op de scheidingswanden waargenomen, waarbij groeven in de ruggen worden gestoken, zoals weergegeven in het diagram.
7. Jumpers voor tand-en-groefschotten van de volgende rij moeten de naden van de vorige rij volledig bedekken, d.w.z. De installatie wordt uitgevoerd als metselwerk. Hoeken worden op de buitenste hoeken geplaatst en behandeld met stopverf. De binnenhoek moet worden versterkt met serpyanka.
8. Ga vervolgens verder met de installatie van de deuropening.Als het klein is (tot 90 cm), wordt een latei gemaakt van dezelfde blokken. In de overspanning wordt eerst een houten steun geplaatst, die de platen tijdelijk vasthoudt totdat de lijm uithardt. Als de opening breder is dan 90 cm, installeer dan een permanente latei uit metalen hoeken of houten balken.
9. In de laatste fase wordt de laatste rij blokken geplaatst, waarbij deze in grootte worden aangepast afhankelijk van de afstand tot het plafond. De aansluiting op het plafond gebeurt met ophangingen op dezelfde manier als met de vloer.

Zo kunt u binnen enkele uren een scheidingswand van tand-en-groefplaten plaatsen. Eerst moet je het oppervlak voorbereiden, vervolgens de eerste rij met de vloer verbinden en vervolgens de volgende rijen neerleggen. Indien nodig wordt de bedrading in de muur gelegd, nadat er eerder groeven zijn gemaakt.