Waarom gebruiken ze in China en Japan nog steeds geen lepels en vorken?
De Aziatische keuken is onmogelijk voor te stellen met vorken en lepels. Het is alsof je in duikuitrusting naar het theater gaat of op hakken door de bergen wandelt. Waarom is de traditie van het gebruik van eetstokjes zo sterk in China en Japan?
De inhoud van het artikel
Wie bedacht
Volgens historici werden ze ongeveer 5000 jaar geleden in China gebruikt. Er wordt aangenomen dat ze aanvankelijk niet werden gegeten, maar werden gebruikt om te koken. Het prototype bestond uit dunne twijgen, die handig zijn voor het optillen en draaien van stukken vlees en vis boven het vuur.
Er is een prachtige legende over een mythische Chinese heerser genaamd Yu de Grote. Er staat dat hij in het derde millennium voor Christus leefde, en op een dag tijdens de lunch een stuk vlees uit een kookpot met twee takken haalde. Archeologen hebben oude werktuigen gevonden die dateren uit 7000 voor Christus!
Door de snelle groei van de Aziatische bevolking werden eetstokjes rond 500 voor Christus een integraal onderdeel van de eetcultuur. e. Om alle gezinsleden te voeden, moest het voedsel in kleine porties worden verdeeld, omdat zelfs een klein stukje vlees voor iedereen genoeg zou zijn. Voor de productie zijn geen speciale vaardigheden vereist; gewone mensen gebruikten bamboe, dat overal groeide.
Aristocraten gebruikten zilveren voorwerpen, in de overtuiging dat het edele metaal zwart zou worden als het in contact zou komen met gif en levens zou redden door de eigenaar voor het gevaar te waarschuwen.
Filosofische betekenis
Als je de vraag vanuit filosofisch oogpunt bekijkt, worden interessante feiten en observaties onthuld. Er wordt aangenomen dat het gebruik van houten stokken werd gepromoot door de grote Chinese denker Confucius. Hij stond bekend als vegetariër en predikte de filosofie van eerlijkheid, adel en vrede zonder geweld. Metaal wordt volgens deze gedachte geassocieerd met wapens en bloedvergieten, dus het hoort niet thuis aan de eettafel!
Iemand die bestek maakt, is a priori niet in staat tot kwaad.
Het blijkt dat de lepel en vork een symbool van oorlog worden, en eetstokjes komen overeen met de concepten van 'Zen' - een leer die oproept tot evenwicht en vrede. Zelfs in de bewegingen zelf valt een interessant detail op: het passieve element is yin, en het actieve element is yang! De vorm vertelt ons het volgende: het ronde uiteinde betekent de lucht, en het vierkante uiteinde betekent de aarde, terwijl de vingers een persoon vertegenwoordigen die zich voedt met de aarde en de lucht. Zelfs bij zo’n eenvoudig onderwerp zien we de diepte van observatie van de natuur.
De lengte is strikt gereguleerd en bedraagt 7 Chinese cun en 6 fen - 7 gevoelens en 6 verlangens, afgebeeld in het boeddhisme.
De praktische kant van de zaak
Een bepaald ritueel en eerbetoon aan de tradities van hun voorouders helpt Aziatische volkeren de continuïteit van generaties te behouden. We zijn er al achter dat het eeuwenoude instrument een filosofische ondertoon heeft, maar wat zijn de praktische voordelen?
- Eten met een lepel is handig en snel, maar draagt niet bij aan een goede spijsvertering. Met eetstokjes kun je het eetproces verlengen en van elke hap genieten. Het lichaam raakt langzaam vol en slaagt erin tijdig verzadiging te signaleren. De Japanners en Chinezen eten nooit te veel en verteren voedsel gemakkelijk.
- Op deze manier wordt de hoeveelheid gegeten voedsel verminderd. We steken de een na de ander een lepel in onze mond, zonder te stoppen, de maag vraagt om voortzetting, en dit leidt tot zwaarte en overgewicht.
- Lunches en diners worden niet overhaast geserveerd. Een filosofische benadering van het leven en eten zorgt ervoor dat je van het proces kunt genieten en je in een goed humeur kunt brengen.
- Geweldige vingertraining sinds de kindertijd! De fijne motoriek van de handen van Aziatische volkeren is perfect ontwikkeld.
- Alle spieren van de handpalm werken en de punten van de zenuwuiteinden worden gestimuleerd, verantwoordelijk voor het functioneren van de spijsverteringsorganen.
De Japanners zijn ervan overtuigd dat kinderen die met een lepel beginnen te eten een ontwikkelingsachterstand hebben vergeleken met hun leeftijdsgenoten die traditionele gebruiksvoorwerpen leren gebruiken.
Tijdens het eten mag u de vaat nooit meenemen, maar gewoon in uw mond houden of in de lucht zwaaien. De etiquette staat niet toe dat er stukjes voedsel worden afgeknepen of dat er aan tafel wordt gespeeld. Voor Oosterse mensen zijn symboliek en rituelen belangrijk! Ik hou echt van de traditie om toverstokken aan pasgetrouwden te geven; het betekent hun spirituele nabijheid en onafscheidelijkheid. Hoe goed opgemerkt, nietwaar?
Door vertrouwd te raken met de culturele kenmerken van andere volkeren, ontwikkelen we onze spiritualiteit en verbreden we onze horizon.
Op de een of andere manier vergaten ze te vermelden dat een lepel in je mond stoppen niet erg prettig is! Dat niet hoogopgeleide en arme mensen eeuwenlang alles met een lepel aten - alle gerechten op een rij, ze vervolgens likten en in hun eigen kofferbak stopten om te bewaren!! )) En de lepels waren meestal van hout - en pasten vanwege hun formaat niet zo goed in de mond)) Eetstokjes staan qua eetgemak veel dichter bij een vork - het bestek van rijke, goed opgeleide en beschaafde mensen die eet geen voorgerecht en salade van dezelfde ongewassen vaat en dezelfde lepel, die ook niet wordt gewassen bij het wisselen van de vaat! )))
De noordelijke Han-Chinezen hebben veel soepen; dunne pap is traditioneel als ontbijt - en sinds mensenheugenis eten ze dergelijk voedsel met keramische (nu ook plastic) ronde lepels. Ze eten vaak te veel; er zijn veel dikke, dikbuikige mannen in het noorden. Ik ben niet geïnteresseerd in de Japanners, maar lieg niet over de Chinezen.
De Chinezen en Japanners hebben lepels gehad en hebben die altijd gehad; vreemd genoeg gebruiken ze die om soepen te eten.
de vierkante kant is een symbool van de aarde. ernstig? Ik zie je om de hoek)))
als ze allemaal lepels zouden nemen, dan zou de rest met stokjes moeten eten((((
En de belangrijkste reden is gewoon handig. Toen ik in Harbin leerde eten met stokjes, begon ik sneller dumplings te eten dan met een vork)
Sinds school hebben ze Darwins theorie over de oorsprong van de mens van de aap verdrongen, maar door Darwin of iemand anders is niet bewezen dat Gavrila en gorilla zelfstandige naamwoorden zijn met vrijwel dezelfde wortel. Prima.Maar waar zijn de smalfilmapen waarvan de Mongoloïden worden gezien? Waar heb je apen met een rode huid gezien, waarvan sommige Indianen uit Noord-Amerika zijn? Waarom heeft een Chinees eetstokjes voor het avondeten, heeft een Europeaan een lepel en heeft een Aziaat alleen maar vingers? Waarom is, gezien het enorme verschil in cultuur, het bestek van de Japanners, Chinezen en Koreanen vrijwel hetzelfde en komt dergelijk bestek in geen enkele andere cultuur voor? Dit zijn de vragen die eerst beantwoord moeten worden. Al het andere zal vanzelf volgen.
Er zou iets te eten zijn.
Masochisten.
Geen groot probleem. In elk Chinees of Japans restaurant brengen ze u op uw verzoek zowel een lepel als een vork. Messen zijn meestal niet nodig: het vlees wordt alleen fijngehakt geserveerd.