Als er een man in huis is. Hoe je een mes met je eigen handen maakt

Een mes is een handig ding op de boerderij. Er lijken geen problemen te zijn met de aanschaf ervan - kies er een die bij elke smaak past. Maar dat is pech: het is heel goed mogelijk om een ​​product van lage kwaliteit te kopen in plaats van een normaal product, zelfs nadat je een flink bedrag hebt uitgegeven. Na het eerste geopende blik verschijnen er deuken op. Kortom, fortuin is een soort loterij. Wat je nodig hebt is een goed mes. Wat te doen in dit geval? Het antwoord ligt voor de hand: dat is wat er moet gebeuren. Hoe en waarvan – laten we nu beslissen.

Moet ik het zelf doen en waarom?

Het is om een ​​aantal redenen zeker de moeite waard om zelf een mes te maken:

• Ten eerste weet jij alleen welk ontwerp en formaat het product moet hebben en wat je ermee gaat doen.
• Ten tweede kunt u het materiaal zelf selecteren met behulp van gereedschap of verenstaal, en hoeft u zich dan geen zorgen te maken over wat de fabrikanten zeggen. Zo'n mes zal je op het meest cruciale moment niet in de steek laten.
• En ten derde kun je door te sleutelen aan de productie nuttige ervaring opdoen met het werken met metaal.

Als het item goed bevalt, kun je altijd trots tegen je vrienden zeggen: “Kijk eens, ik heb het zelf gemaakt!”

Eigenschappen van staal afhankelijk van het doel van het mes

Er zijn heel veel ontwerpen en vormen, maar het is niet alleen de vorm van het lemmet of de maat die dit mes tot een jachtmes maakt, en dat tot een keukenmes. Alles is een beetje ingewikkelder - voor elk type activiteit zijn er bepaalde vereisten.Dus, in volgorde:

• Voor jachtmessen de belangrijkste criteria zijn de hardheid en het vermogen van het lemmet om langdurig zijn snede te behouden. Als het staal te zacht is, kan het tijdens het snijden op het bot afbrokkelen. Hoewel het lemmet slijtvast en hard is, maakt deze zelfde eigenschap het bros.
• Toeristisch mes voldoet aan andere doelstellingen. Dit is al een multifunctioneel stuk gereedschap, soms gebruikt in plaats van een bijl. Hoewel het van hard staal is gemaakt, mag het niet broos zijn, omdat een dergelijk gereedschap wordt gebruikt om blikjes te openen, hout te hakken en takken te hakken. De ruggengraat van toeristenmessen is meestal breed en massief.
• Overlevingsmes vergelijkbaar met een toeristisch mes, maar omwille van de veelzijdigheid verminderen fabrikanten vaak het gewicht van het mes, de breedte van de kolf en de totale afmetingen van het product. Het is het beste om het gereedschap dat in een survivalkit wordt aangeboden apart te hebben, samen met een goed kampeermes.
• KeukenmessenOp een goede manier zijn ze gemaakt van hetzelfde materiaal als die voor de jacht, maar hun blad kan smaller en dunner zijn. Welnu, de afmetingen zijn kleiner. Maar wat betreft de hardheid en taaiheid van staal blijven de eisen hetzelfde.

Als iemand verwacht een universeel mes voor alle gelegenheden te maken, gooi dit idee dan snel uit je hoofd. Zo gebeurt het niet. Bij het kiezen van een materiaal moet je sommige eigenschappen opofferen ten behoeve van andere. Er is maar één optie: meerdere messen voor verschillende doeleinden hebben.

Welk staal te kiezen

Ik hoor de opmerkingen al: damast, damast. Ja, het is een coole optie, we moeten alleen onthouden dat niet elke ervaren smid het kan maken. En als u een blanco koopt, stijgen de kosten van het product ten onrechte. Het resultaat zal een soort museumtentoonstelling zijn, en geen hulpmiddel voor dagelijks gebruik.

Geschikt voor onze doeleinden instrumentaal of lente staal. Ik zal de lezer niet vervelen met een vergelijking van verschillende merken. Als u geïnteresseerd bent, open dan gespecialiseerde literatuur. Ik zal de meest populaire staalsoorten opsommen:

• 9X18;
• 50Х14МФ;
• X12MF;
• CHVG;
• 50HGA;
• 40Х13.

Ik denk dat deze lijst voldoende is. Als je iets uit de lijst vindt, is de helft van de strijd al gestreden.

Volgorde van acties

Het productieproces van messen kan worden onderverdeeld in de volgende fasen:

• Een sjabloon maken. Allereerst wordt er een schets op papier gemaakt, waarna de afbeelding wordt overgebracht op dik karton, hardboard of iets dergelijks. Ik raad je vooral aan om jezelf deze vraag te stellen als je van plan bent meerdere identieke producten te maken. Het is niet nodig om het wiel opnieuw uit te vinden - het internet is letterlijk bezaaid met de meest sierlijke schetsen en tekeningen, waarvan er vele behoorlijk goed zijn.
• Inkoop (fabricage) van werkstukken. Er wordt bijvoorbeeld een oud Sovjet-bestand of een fragment van een zaagblad genomen en de afbeelding van de sjabloon wordt daarop overgebracht. U kunt een kant-en-klare stalen strook kopen, belangrijker nog, van de juiste kwaliteit.
• Het werkstuk de juiste vorm geven door frezen of op een slijpmachine. Als je op een slijpmachine moet gieten, wordt de taak veel ingewikkelder: het is vrij moeilijk om de geometrie van het product te behouden.
• Hittebehandeling. Hier kun je, zonder goede specialist of referentieliteratuur, ‘het hele zaaiseizoen zwaaien’. We zullen dit onderwerp afzonderlijk bespreken. Warmtebehandeling omvat het gloeien, harden en temperen van het metaal.
• Het maken van de beschermkap, het handvat en de pommel van een mes afhankelijk van het ontwerp.
• Opvolgen het assembleren van de resulterende structuur, het slijpen en polijsten van het mes, door het in actie te testen.

Over gloeien, harden en temperen

Over het algemeen zijn er veel goede boeken over deze technologie geschreven.Ik zal proberen de essentie van het proces met mijn vingers uit te leggen.

Als het voor het lemmet gekozen staal moeilijk te verwerken is, moet het worden verwerktmal voor het werk. De essentie van het proces is om het werkstuk in een smederij gelijkmatig te verwarmen tot een toestand waarin het staal niet meer reageert op de magneet. Laat het hierna langzaam afkoelen. En vervolgens worden ze op een machine verwerkt.

De essentie verharding - bij plotselinge afkoeling van een heet werkstuk. Net als bij gloeien wordt het metaal verwarmd tot een toestand waarin het niet magnetisch is en ongeveer vijf minuten in brand gehouden. Vervolgens afgekoeld door onderdompeling in afgewerkte olie. Als u zich geen zorgen wilt maken over aardolieproducten, neem dan bijvoorbeeld olijfolie. En houd een brandblusser bij de hand.

Na het uitharden wordt het mes hard, maar zeer kwetsbaar. Om dit tekort te compenseren, voeren ze uit vakantie metaal in de oven. Het wordt een paar uur verwarmd tot tweehonderd graden, waarna het werkstuk vanzelf langzaam afkoelt. We kunnen ervan uitgaan dat het warmtebehandelingsproces is voltooid.

In feite kent dit proces veel subtiliteiten. En hier kun je ze niet kennen zonder te oefenen. Na verschillende mislukte experimenten kun je een mes maken waarvoor je je niet schaamt om aan je vrienden te laten zien. Het belangrijkste is: laat het niet aan voorbijgangers zien voor geld.