Afwasmiddel - helper of vergif?

Vroeger wasten mensen de vuile vaat af met schoon, warm water en poetsten deze indien nodig totdat ze glanzen van rivierzand of as. In die gelukkige tijden dacht niemand erover na dat het wekenlang verzamelde vet moeilijk af te schrapen was - ze probeerden het meteen te wassen. Maar alles veranderde in 1908, toen de getalenteerde scheikundige Grigory Petrov een toepassing vond voor petroleumsulfoxiden, waarvan ze niet wisten hoe ze zich ervan moesten ontdoen. Dit is hoe de eerste oppervlakteactieve stoffen verschenen.

Wat voor soort dier is dit

Oppervlakteactieve stoffen vormen de basis van reinigings- en wasproducten in de chemische industrie. Ze zijn in staat de oppervlaktespanning van natuurlijke verbindingen te veranderen, wat leidt tot splitsing en vernietiging ervan.

Het is dankzij deze eigenschap dat opgedroogd vet of eiwit zo goed loskomt van borden. Maar er is ook een tweede kant aan de medaille. Oppervlakteactieve stoffen zijn, net als elk aardoliederivaat, uiterst terughoudend om met water af te spoelen - het duurt ongeveer 5 minuten rondspetteren in stromend water met een enkele plaat om vol vertrouwen te verklaren dat deze bijna schoon is.

Je hoeft dit natuurlijk niet te doen. Maar in zo'n geval is het raadzaam om vertrouwd te raken met het gebruik van oppervlakteactieve stoffen in de wetenschap: biologen gebruiken ze om celmembranen te vernietigen om zo de binnenkant van cellen te bereiken. Ja, degenen die niet bijzonder beïnvloedbaar zijn, kunnen proberen uit te leggen dat afwasmiddel en een laboratoriumreagens helemaal niet hetzelfde zijn. En er zijn verschillende soorten oppervlakteactieve stoffen.Welnu, daar is maar één antwoord op: heb je gehoord van een druppel nicotine en een paard? Het is hetzelfde principe.

Moderne oppervlakteactieve stoffen: waarom heeft een vaatwasser chemische beschermingsproducten nodig?

Sommige van deze stoffen worden in de geneeskunde gebruikt als antisepticum: vanwege het vermogen om celmembranen te vernietigen, vernietigt dit vuil al het leven, zelfs degenen die zo hardnekkig zijn als bacteriën en virussen. En dat is geweldig, want op borden en pannen is geen plaats voor ziekteverwekkende microben. Maar een mens bestaat ook uit eiwitten, vetten en koolhydraten, en dat zijn de stoffen die oppervlakteactieve stoffen moeten bestrijden. Bij contact met de huid vernietigt deze stof de natuurlijke beschermende schaal - de bovenste laag van de dermis, samen met een dunne vetfilm. Is het je opgevallen hoe je handen piepen na het afwassen? Dit geluid geeft aan dat de deur voor ziektekiemen wijd open staat. En dit is niet het ergste: na 5-10 minuten zal de huid herstellen.

Glycerine, kamille-extract en andere voordelen in afwasmiddelen zijn een marketingtruc. Zelfs als deze stoffen niet in de vorm van aromatische geurstoffen in producten van de chemische industrie zijn opgenomen, zijn ze niet in staat het effect van oppervlakteactieve stoffen op de huid te verzachten.

Ernstige gevolgen worden merkbaar na veelvuldig en langdurig contact van wasmiddelen met de handen. Het eerste symptoom is uitdroging en schilfering: periodieke schending van de integriteit van de beschermende schaal leidt ertoe dat het lichaam niet genoeg kracht heeft om het te herstellen. Bij voortdurend gedachteloos contact van de huid met oppervlakteactieve stoffen verschijnen microscheurtjes en duidt roodheid op ernstige irritatie.

Dit zijn al vriendelijk geopende poorten voor een leger van micro-organismen die dorsten naar menselijk vlees.En als de kleine Staphylococcus aureus (of zijn niet minder brede broers) er aandacht aan besteedt, kan een zorgeloze tester van een "nuttig" en "effectief" middel voor het verwijderen van besmetting kennis maken met de dure en zeer langdurige behandeling van onderhuidse weefsels. Dit kan worden voorkomen door simpelweg rubberen handschoenen te gebruiken.

Aromatherapie of gasmasker

Wat is de aangename geur die uw neus opvangt als u met afwasmiddel werkt? Een poging van een zorgzame fabrikant om een ​​saaie dagelijkse taak op te fleuren. Maar hij doet dit alleen om het natuurlijke, walgelijke chemische aroma van zijn producten te verbergen.

Aan de andere kant duidt de geur erop dat er veel microdeeltjes in de lucht zweven. En hoe meer het er zijn, hoe intenser het is. En aangezien de neusgaten de "frisheid van citroen" of de "adem van alpenweiden" opvingen, drong heel wat van deze betoverende schoonheid de longen binnen. Hoe wasmiddel de cellen beïnvloedt, werd hierboven besproken. Misschien zou een gasmasker dus nuttig zijn om het beeld van een vaatwasser compleet te maken.

"Gezonde" kruiden

Wasmiddelen doen uitstekend werk bij het verwijderen van vlekken. En ze zijn uiterst terughoudend om zich af te wassen, zelfs in stromend water. Er blijft een dun olieachtig laagje achter op je favoriete gerechten en wacht nederig in de coulissen als er iets warms en vochtigs bovenop wordt gelegd. Dan zal ze met plezier naar een nieuw object migreren en daarmee het spijsverteringskanaal binnendringen.

Als dit af en toe gebeurt en de film zo dun is dat deze de smaak van het gerecht niet beïnvloedt, zal er niets ergs gebeuren. Zelfs het lichaam van een kind is in staat om zo’n kleine aanval te verwerken. Maar laten we niet vergeten dat er onbeschermde handen zijn: er gebeurt ook niets ergs. Aanvankelijk.

De gemiddelde gebruiker van synthetische was- en schoonmaakmiddelen consumeert jaarlijks 200 g tot een halve liter oppervlakteactieve stoffen, wat de ontwikkeling van zweren in het hele spijsverteringskanaal kan veroorzaken.

Onschadelijk alternatief

Waszeep is al heel lang een bekend product. Sinds de oudheid werd het gekookt uit dierlijk vet met toevoeging van as. Tegenwoordig is de basis plantaardige oliën en verschillende alkaliën. Ook dit zijn bijzondere oppervlakteactieve stoffen, maar dan van natuurlijke en niet van synthetische oorsprong. En het wordt vrijwel onmiddellijk van de vaat afgewassen, terwijl het vuil niet slechter wordt verwijderd dan zijn tegenhangers in de chemische industrie.

Om een ​​eenvoudig te gebruiken zeepoplossing te bereiden, heeft u slechts 25 g waszeep, 1 eetl. l. alcohol, 3 eetl. l. glycerine en 0,5 liter water. Eerst moet u een zeepoplossing bereiden, die aan de kook wordt gebracht. Vervolgens worden de overige ingrediënten eraan toegevoegd. Het mengsel wordt grondig gemengd en, na volledige afkoeling, in een handige container gegoten (er wordt een gelachtige substantie verkregen). Gebruik op dezelfde manier als synthetische wasmiddelen.

Als deze methode niet helemaal veilig lijkt, kun je citroenzuur, zuiveringszout en mosterdpoeder gebruiken. Elk van deze producten wordt aangebracht op een vochtige spons, die vervolgens wordt gebruikt om de vaat te wrijven. Het is alleen belangrijk om te onthouden dat frisdrank een schuurmiddel is dat plastic kan beschadigen.

Een volledige afwijzing van synthetische wasmiddelen is onpraktisch - soms zijn hun analogen duurder of minder effectief. Maar deze regel is niet van toepassing op gerechten: ze kunnen gemakkelijk worden gewassen met gewoon stromend water, en dezelfde bakplaten kunnen goed worden schoongemaakt met zuiveringszout. En dit is een kans om de impact van synthetische oppervlakteactieve stoffen op uw lichaam te verminderen en bij te dragen aan een schoon milieu.