Waarom waren Sovjetmeubels beter dan moderne meubels?

Het is onmogelijk om niet op te merken hoe aanzienlijk de kwaliteit van modern meubilair is veranderd, met name de levensduur ervan. Als een kast gemaakt in de tijd van onze grootmoeders nog steeds functionaliteit kan behouden, dan verslijten moderne modellen binnen de eerste 10 jaar na gebruik.

Beknopte informatie over meubels uit de tijd van de USSR

Over de Sovjetperiode van de meubelproductie gesproken, het is de moeite waard deze in twee segmenten te verdelen:

• De eerste is de vooroorlogse periode, toen deze industrie zo onontwikkeld was dat ze vooral gebruik maakten van wat tijdens de tsaristische periode was ontstaan. De enige dingen die voor de behoeften van de burgers werden geproduceerd, waren gepantserde bedden en eenvoudige keukensets, vertegenwoordigd door krukken en eenvoudige kasten.
• De tweede periode is de naoorlogse periode. Hier besloot de staat dat het tijd was om na te denken over de behoeften van de gewone bevolking. In de periode van de jaren 50 tot de jaren 70 begon de massaproductie van alle soorten meubels. Maar het werd zo slecht gedaan dat het uiterlijk gewoon angstaanjagend was. Min of meer fatsoenlijke elementen van de headset werden geproduceerd in de Baltische landen. Al in de jaren ’50 en ’60 was het hier mogelijk om gefineerde kasten te kopen, voorzien van een dikke vernislaag. Terwijl Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland nog steeds ‘samen aan het rollen waren’, iets dat slechts vaag op normaal meubilair leek.

Sovjet-meubels

De ontwikkeling van dit industriegebied verliep vrij langzaam. Dit was te wijten aan de moeilijke economische situatie. Hoe dan ook, dat is wat ze altijd zeiden: dat het land in de naoorlogse jaren geruïneerd was. En de staat dacht niet na over hoe comfortabel zijn burgers waren, maar over het voorzien van iedereen van de meest noodzakelijke dingen. Hoewel, als je naar Duitsland in de naoorlogse periode kijkt, ze zich snel herstelden en kwaliteitsproducten begonnen te maken voor woningverbetering, die niet alleen aantrekkelijk, maar ook functioneel waren.

Een van de succesvolle voorbeelden van de ontwikkeling van de Europese productie van interieurelementen is het bedrijf IKEA. Trouwens, hierdoor werd het grootste deel van het meubilair dat in de naoorlogse periode in de USSR werd geproduceerd, afgeschreven. Maar als Europese fabrikanten zich onderscheidden door de kwaliteit van de goederen die ze produceerden, zowel in termen van productietechnologie als in termen van functionaliteit en esthetiek, dan bleek in de USSR alles behoorlijk slecht en krom te zijn - vooral in termen van ergonomie en aantrekkelijkheid verschijning.

Het is dus de moeite waard om voorbeelden van Sovjetmeubilair van naderbij te bekijken. Was het zo sterk en betrouwbaar?

De zogenaamde 'muur' is kastmeubilair dat het grootste deel van de kamer in beslag nam, vooral in gebouwen uit het Chroesjtsjov-tijdperk. Het was gemaakt van dik spaanplaat, dus alle deuren waren zo zwaar dat ze onder hun eigen gewicht heel snel krom trokken. Dit werd ook mogelijk gemaakt door fittingen van lage kwaliteit. De lak brokkelde heel vaak af, waarna ter plaatse van de chip verdere vernietiging en delaminatie van de spaanplaat plaatsvond. Als u zo'n deur op uw teen laat vallen, kan deze gemakkelijk breken.

Ondanks dat het idee afkomstig was van het Zweedse Ikea, bleef de uitvoering technologisch en qua design achter.Daarom waren zowel het uiterlijk als de kwaliteit tijdens het gebruik niet in orde.

Opklapbare boekentafels. Dit is weer een ‘meesterwerk’ van de Sovjetproductie. In de regel raakten de poten zo snel los dat ze later met beugels en bouten moesten worden vastgezet. Anders kan het product niet worden gebruikt. En zelfs als ze opgevouwen waren, bleven ze zo niet-functioneel mogelijk.

Keukensets. Spaanplaat van lage kwaliteit, onaantrekkelijk ontwerp, zelfs voor die tijd. Dit alles maakt dergelijke meubels heel vreemd. Soms was het onmogelijk om een ​​complete keukenset aan te schaffen, omdat de kasten voor de gootsteen qua uiterlijk konden verschillen van de rest van de constructie.

Boek banken. De hoofdtaak van dit soort meubels was om ruimte te besparen in een kleine kamer. Maar het was ongemakkelijk om erop te slapen, zowel voor één persoon als voor twee personen. Dit gebeurde vanwege een fout in het ontwerp. Omdat afzonderlijke delen een lichte helling naar het midden hadden. Daarom rolden degenen die op zo'n bank sliepen altijd naar het midden.

Het was ook ongemakkelijk om op zo'n bank te zitten, omdat de diepte niet overeenkwam met de anatomische kenmerken van de menselijke structuur. Dit alles gebeurde vanwege het feit dat ze tijdens het ontwerp zeer nalatig waren met de anatomische en ergonomische kenmerken.

Zoals uit alles hierboven blijkt, hadden de meeste problemen specifiek betrekking op het uiterlijk en gebruiksgemak. Maar juist de kwaliteit van de materialen waaruit het meubilair is gemaakt, liet ongelooflijk hoge resultaten zien op het gebied van slijtvastheid.

Het grootste probleem was niet de kwaliteit van het materiaal, maar de efficiëntie van verbinding, integratie en functionaliteit.

Waarom Sovjetmeubels lang meegingen, maar moderne meubels niet

Als we Sovjetmeubilair vergelijken met in het buitenland gemaakte voorwerpen uit dezelfde periode, dan was het qua gemak ongetwijfeld inferieur aan zijn buitenlandse tegenhangers. Dit kwam door het feit dat ze in het buitenland veel aandacht besteedden aan comfort.

Als we Sovjetmeubilair vergelijken met wat nu in de post-Sovjet-ruimte wordt geproduceerd, wordt het tegenovergestelde vooroordeel waargenomen. Het uiterlijk en de prestatiekenmerken van moderne producten zijn verbeterd, maar de kwaliteit is veel slechter geworden. Dit gebeurt vanwege de wens van industriëlen die in deze niche werken om maximale winst te behalen met minimale investeringen. Maar omdat besparen op design en gemak betekent dat ze verliezen ten opzichte van de concurrentie, zijn meubelproducenten gedwongen op zoek te gaan naar andere manieren om de kosten van hun producten te verlagen. Hier komen de besparingen op kwaliteit om de hoek kijken. Dit is niet altijd direct bij aankoop zichtbaar, maar manifesteert zich pas na een bepaalde gebruiksperiode, waar moderne fabrikanten van profiteren.

In de moderne wereld is het simpelweg niet rendabel om goederen van hoge kwaliteit te produceren, anders kom je over 10 jaar niet voor een nieuwe bank, maar blijf je op de oude goede slapen.