Dagelijkse gewoonten uit de Sovjet-Unie die nu wild lijken
Ons leven is niet alleen wat hier en nu is, maar ook de herinnering aan generaties waarin de opvoeding van onze ouders sporen op ieder van ons heeft nagelaten. Maar het is één ding om je kindertijd, adolescentie en jeugd te herinneren. En het is iets heel anders om de gewoonten die volwassenen ons hebben geleerd door de tijd heen te dragen.
Wat je ook zegt, het leven is de afgelopen decennia niet alleen veranderd, maar is zelfs zo erg op zijn kop gezet dat sommige kenmerken van de landbouw nu als grappig en belachelijk worden ervaren, en soms zelfs een beetje vreemd.
De inhoud van het artikel
Frituur alles
Soepen, borsjt, stoofschotels, gestoofde aardappelen, gebakken - al deze gerechten gingen vergezeld van gebakken uien en wortels. Bovendien werd dit alles niet in geraffineerde olie gebakken, maar in een olie die geurig en niet ontgeurd was.
Nu zal zo'n recept fans van gezond eten afschrikken, die zich slechts een druppel olie kunnen veroorloven of zelfs alleen in water kunnen koken. We klaagden toen echter niet, omdat het erg lekker en erg voedzaam was, hoewel een dergelijke bereiding van gerechten nu niet populair is.
Wasgoed koken
Deze gewoonte heeft het dagelijkse leven van slechts enkele mensen nog niet verlaten. En letterlijk twintig jaar geleden werd de was altijd en overal gekookt. Uitkoken was niet de hoofdwas, maar slechts een aanvullend proces dat hielp bij het verwijderen van oude of lastige vlekken en het witter en schoner maakte.Meestal werden beddengoed, ondergoed, overhemden, tule en handdoeken gekookt.
Deze methode had natuurlijk geen positief effect op de stof: deze verspreidde zich en slijt sneller. En wat kunnen we zeggen over de sfeer in huis... overal is stoom, vocht, de scherpe geur van bepaalde chemische verbindingen.
Tegenwoordig is de behoefte aan een dergelijke barbaarse bespotting van linnen categorisch verdwenen. Ten eerste zijn er vlekverwijderaars en bleekmiddelen. Ten tweede zijn veel wasmachines uitgerust met een voorwasfunctie. Ten derde zijn poeders nu van hogere kwaliteit en efficiëntie.
Wassen op een speciaal bord
Dit is weer een geweldige manier. Denk maar aan onze grootmoeders en de lijdende houding boven het bekken. Tegelijkertijd ging alles gepaard met geslagen vingers, rugpijn en migraine. Dit wens je je vijand nu niet toe.
Wissen op het bord was bijna een ritueel. In de eerste plaats bespaarde dit water, vooral gezien het feit dat niet alle huizen dit hadden. Weinig mensen konden zich wasmachines veroorloven, zelfs primitieve.
Zelfs als iemand dergelijke borden heeft, is het onwaarschijnlijk dat ze voor het beoogde doel zullen worden gebruikt. Niemand wil op deze manier de was doen.
Waszakken
Vroeger waren er vooral cellofaanzakjes schaars, dus probeerden ze deze te redden. En als het pakket niet gescheurd was, maar niet schoon was, werd het eenvoudigweg gewassen, gedroogd en hergebruikt.
Nu lijkt zo'n vooruitziende blik op zijn minst vreemd, want er zijn duizenden van deze producten op de markt - voor elke smaak, budget, maat en kleur.
Leg tafelzeil neer
Waar ze haar ook probeerden te duwen. Het lijkt alsof ze overal was. Tafelzeil werd zowel op het tafelkleed als eronder gelegd, en om de een of andere reden bedekten ze de muren ermee, soms bedekten ze de deuren. Over het algemeen is het een tafelzeilwereld. Niemand betwist dat het materiaal redelijk comfortabel is en dat het gemakkelijk is om het te wassen.Maar in die tijd zag tafelzeil eruit als iets heel helders en oorverdovends - opvallende tinten konden hoofdpijn veroorzaken. En overal zijn bloemen, bloemen, bloemen.
Tegenwoordig wordt tafelzeil zelden gezien. Het werd vervangen door glazen tafelkleden, die ook gemakkelijk te wassen zijn. Maar weinig mensen denken eraan om het op de muren te lijmen (tenzij tijdens renovatie).
Verdomde panty
Nu ging ik naar de winkel en kocht minstens vijfhonderd panty's en kousen voor mezelf. Vroeger waren nylonproducten schaars. Daarom moesten onze moeders en grootmoeders ze dichtnaaien als er per ongeluk een gat verscheen of een pijl verscheen. En zelfs op een zichtbare plek!
Toen de panty's echter volledig versleten waren en niet meer te repareren waren, vonden ze ook een nut: ze bewaarden er uien in, naaiden washandjes, maakten een zeef (om bijvoorbeeld bessen tot jam te malen).
Blauw en stijflinnen
In de Sovjettijd zat blauw in het arsenaal van bijna elke huisvrouw. Dit product werd gebruikt om beddengoed en ander huishoudtextiel op te frissen, kleur te geven en rijk te maken. Ze probeerden niet op deze manier vlekken te verwijderen - blauwing was alleen bedoeld voor die gevallen waarin het nodig was om grijs of geelheid uit linnen te verwijderen. Tegenwoordig is deze methode om kleur aan dingen toe te voegen niet relevant.
Hetzelfde geldt voor zetmeel, dat vooral werd gebruikt voor textiel, kant, kleding, beddengoed, tafelkleden, kragen, schoolschorten, om ze stevigheid te geven en te beschermen tegen vuil.
Ramen schoongemaakt met ammoniak
Nu wordt dit ook beoefend, en het veroorzaakt negatieve gevoelens. Ammoniak is het meest geduchte kwaad, dat niet in de geneeskunde wordt gebruikt, maar in het dagelijks leven.De geur ervan is op zijn zachtst gezegd ondraaglijk, vooral als je het in de verkeerde verhouding verdunt om ramen schoon te maken.
Omdat de Sovjettijd niet kon bogen op een dergelijk assortiment producten voor glas, moesten huisvrouwen op zoek gaan naar oplossingen om de ramen te laten glanzen en waren er geen strepen. Dus ze vonden het - ammoniak, dat zijn taak echter 100% volbracht. Nu kunnen we het ons veroorloven een speciale samenstelling te kopen, die ook zeer effectief werkt.
Tapijten schoongemaakt met sneeuw
Misschien weten we allemaal hoe bij de komst van de eerste hevige sneeuwval de tuinen vol lagen met tapijten en paden om ze schoon te maken. De producten werden direct op sneeuwbanken geplaatst en bedekt met een dikke laag sneeuw. Eerlijk gezegd werd de wol echt schoner en gevuld met frisheid. Nu wordt deze methode helemaal niet beoefend, en als je zoiets ergens ziet, zal het hoogstwaarschijnlijk eerder extreme verbijstering dan nostalgie veroorzaken.
Tegenwoordig is de markt voor huishoudelijke apparaten gevuld met krachtige stofzuigers met een verscheidenheid aan functies waarmee u tapijten in perfecte staat kunt reinigen.
In het tsaristische Rusland wasten ze zich op een plank.
Je hebt niets nieuws gecreëerd, dus je verdiept je in Sovjet-dingen.
Ja, en ik wil graag mijn 2 cent toevoegen over frituren - het lijkt een beetje vettig en niet gezond, maar er waren maar heel weinig mensen met overgewicht! Waarschijnlijk van diezelfde geurige, heerlijke olie!
Wat is er mis met frituursoepen? En dat doe ik, en iedereen die ik ken doet dat. En als sommigen... ergens in water worden gestoofd, is dit hun eigen zaak, en helemaal geen trend.
Panty's kostten toen 7,7 roebel, met een salaris van 130 roebel, d.w.z. 0,06% van het salaris.
Die. van het huidige salaris van 40.000 is 2.400 roebel. Je koopt zeker geen tassen, maar je naait ze vast.
Normaal gesproken geef ik geen commentaar op dit soort dingen, maar het aantal duremars en duremars stijgt al echt door het dak.
Dit jaar hebben we tapijten met sneeuw schoongemaakt. Geweldig !!!!
Geen enkele stofzuiger kan op deze manier schoonmaken))))
En wie zou hierdoor geschokt kunnen zijn? Meisjes geboren in 2003 ergens? Ik zal de auteurs een geheim vertellen: buiten de ringweg van Moskou kan niet alleen iedereen zich niet alleen een wasstofzuiger veroorloven, maar ook een glasreiniger en nieuwe panty's.
Welnu, de auteur van het artikel zit begin jaren negentig vast, toen ze niets hoorden over milieuvriendelijkheid.Nu nemen ze óf helemaal geen tassen meer, óf ze hergebruiken ze, ja, ze wassen ze, kun je je voorstellen? Omdat ze om de planeet geven. Om dezelfde redenen mag je panty's ook niet weggooien bij het eerste gaatje. Caroteen uit wortels wordt beter opgenomen als de wortels gekookt worden met vet, dat is dus het voordeel van frituren. In de Sovjettijd waren mensen veel milieuvriendelijker dan wij: herhaaldelijk gebruik van glazen containers, verpakkingen gemaakt van gerecycled papier, draagtassen, gebrek aan plastic. Overigens is ammoniak in alle opzichten veel minder schadelijk dan chemische glazenwassers. Het artikel gaat dus over niets.
Aan alles wat hierboven is gezegd, wil ik nog iets heel bijzonders toevoegen over het koken van wasgoed. De auteur schrijft dat het product na zo'n barbaarse behandeling van de stof snel versleten was... Maar met de huidige wasmethode verandert het wasgoed heel snel in niets, omdat alles versierd is met ongewassen vlekken.
Eh…. Twintig jaar geleden kookten ze de was? Rijd niet, hè? In 2002 ben ik op 27-jarige leeftijd bevallen van mijn eerste kind. Het is lang geleden dat iemand iets gekookt heeft. Nou ja, misschien alleen grootmoeders en grootmoeders (en niet degenen die toen 50-60 waren).
Tassen - jongens, ze zijn milieuvriendelijk. Hier is al over geschreven. Nou ja, de rest, ja – veel ervan is eigenlijk niet langer relevant. Maar het punt ligt niet in de USSR, maar in het feit dat er in principe veel is veranderd: er verschijnen zowel esthetische benaderingen als nieuwe materialen.
Over tassen gesproken: ik heb er geen probleem mee om met een rugzak boodschappen te doen. Milieuvriendelijk en handig! )
1. Sneeuw reinigt tapijten beter dan welke stomerij dan ook (ik zwijg over het algemeen over stofzuigers)))!
2. Witte sokken wassen op een plank (wie heeft er nog een!) - geweldig! En de sokken zijn sneeuwwit, en de jongens/meisjes zijn niet met witte handen)))
3.Beddengoed koken (maar alleen katoen!!!) is de beste optie! En het huidige ondergoed is walgelijk, het is zelfs walgelijk om te slapen!
4. Probeer eens op gesteven linnen te slapen – ontdek het verschil!
5. Caroteen uit wortelen wordt alleen opgenomen! met vetten, dus “frituren” is niet alleen lekker, maar ook gezond!
Ik ben scheikundige en ecoloog en ik ben verbaasd over de beperktheid van uw manier van denken. Heb je niet gelezen dat zelfs de oceanen van de wereld vervuild zijn met plastic flessen en tassen, dat er eilanden zijn gemaakt van plastic producten? Nu stoppen ze in de winkels elk klein dingetje in een plastic zak; in werkelijkheid produceren ze er miljarden van. Blijkbaar is dit voor iemand erg nuttig.Nu lijken mensen gek geworden, het belangrijkste voor hen is geld, geld, geld. Op welke manier dan ook, op welke manier dan ook. Maar in de grond begint polyethyleen pas na 100-150 jaar (!) te ontbinden en zal dat nog vele jaren duren. De hele natuur is vervuild! En je bent verrast dat plastic zakken in de Sovjettijd werden gewassen. Ja, er waren er maar een paar, het is handig, maar DENK, mensen, we zullen de hele planeet zo verpesten! Heb je besloten om naar Mars te verhuizen?