Dingen die de Russen kennen en die je niet zult vinden in de huizen van buitenlanders
Veel dingen zijn uitsluitend kenmerkend voor Russische mensen. Als buitenlanders de huizen van Russen binnenkomen en onverwachte voorwerpen zien, raken ze verdoofd. Bij hen thuis gebeurt dit tenslotte niet, en bij hun vrienden hebben ze het ook niet gezien. Laten we eens kijken wat Russische huizen hebben dat buitenlanders niet hebben.
De inhoud van het artikel
Welke dingen verrassen buitenlanders in Russische huizen?
Uiteraard zullen burgers uit andere landen hun verbazing niet tonen als ze een ongewoon object zien. De meeste buitenlanders zijn erg gereserveerd en hebben een opmerkelijke zelfbeheersing. Maar tegelijkertijd zal hun verbazing geen grenzen kennen, omdat ze deze dingen al een hele tijd niet hebben gebruikt of ze nooit in hun dagelijks leven hebben gebruikt.
Sommige van de dingen die in de lijst worden gepresenteerd, werden eerder in andere landen gebruikt, maar met de tijd en de ontwikkeling van de technologie hebben buitenlanders ze volledig verlaten.
Stevige zeep
Het dierbare blok, dat in onze badkamers plechtig op een speciale standaard is neergezet, is niet te vinden in de huizen van inwoners van Europa en Amerika. Mensen daar hebben zo'n toevoeging al lang achterwege gelaten.
In Amerikaanse huizen vind je zeep met een antibacteriële werking voor alle delen van het lichaam, maar dan in vloeibare vorm. Amerikanen kopen al jaren geen stukken zeep meer. Ze hebben geen idee wat wasmiddel is.
Zelenka
Kinderen die fel groen zijn geschilderd, zijn het kenmerk van Rusland.Wij zijn gewend wonden te desinfecteren met deze groene substantie. In andere landen zijn ze oprecht verrast waarom ze deze vreselijke stippen met een onuitwisbare compositie op hun lichaam zouden schilderen.
Inwoners van Italië gebruiken bijvoorbeeld in plaats van schitterend groen kleurloze stoffen zoals chloorhexidine, kwikchloor of ethylalcohol. In hun EHBO-koffers zul je geen jodium of briljant groen vinden.
Kant tule
De hele omgeving voor buitenlanders is gebouwd op comfort en functionaliteit. Ze begrijpen oprecht niet waarom het raam wordt afgeschermd met doorschijnend materiaal waardoor de ruimte van de kamer zichtbaar is.
In andere landen zijn de gordijnen alleen 's nachts gesloten. En dit gebeurt meestal met vleugels, zoals luiken, of dikke jaloezieën. Overdag staan de ramen meestal open en schaamt niemand zich voor het feit dat wat er gebeurt vanaf de straat zichtbaar is.
Thee set
Er zijn verschillende theenaties in de wereld. Iedereen weet dat in China en Engeland de theeceremonie tot een bijzondere gebeurtenis wordt verheven. Dit is een tijd van zelfontdekking en maximale ontspanning. Maar in Rusland houden ze niet minder van thee.
Bij ons thuis zijn er altijd ‘ceremoniële’ theeserviezen, die tijdens alle thuisvakanties plechtig worden tentoongesteld. Buitenlanders begrijpen niet waarom ze serviesgoed moeten bewaren als het niet voor het beoogde doel wordt gebruikt.
Natuurlijk is een theeservies geen kenmerk van een Rus. Maar toch krijgt deze set alleen in ons land zoveel betekenis.
Slippers
In bijna elk Russisch huis worden je oude, versleten pantoffels aangeboden. Het is gebruikelijk dat we onze schoenen uitdoen als we van straat komen, omdat de trottoirs overal vies zijn. In het buitenland wordt de netheid van de straten zorgvuldig bewaakt, zodat ze bij thuiskomst hun schoenen niet hoeven uit te doen.
Zelfs als buitenlanders hun schoenen in huis uittrekken, bewegen ze zich het liefst in sokken.In Rusland worden pantoffels gepresenteerd in een groot assortiment. Er zijn zomer- en wintermodellen, maar ook originele paren, met verschillende afwerkingen en prints.
Pakket met pakketten
Europa en de VS proberen al tientallen jaren schadelijke emissies te monitoren. Plastic tasjes zie je zelden in winkels. Het overgrote deel van de aankopen wordt in papieren zakken gedaan, die vervolgens gemakkelijk te recyclen zijn.
In Rusland is alles compleet anders. Onze mensen zijn gewend om eindeloos plastic bakjes te kopen als ze gaan winkelen, en ze dan allemaal in één te stoppen en ze in een afgelegen hoekje van de keuken te bewaren.
De gewoonte is schadelijk en vreemd voor inwoners van het buitenland. Maar de Russen zijn niet te overtuigen. Ze blijven tassen verzamelen, in de hoop dat ze snel nuttig en bij de hand zullen zijn.
Granen
Europeanen houden helemaal niet van granen, en boekweit is een nationaal gerecht van Russen, dat inwoners van andere landen niet kunnen eten en niet begrijpen hoe we het doen. Ze geven de voorkeur aan groenten en andere bijgerechten, maar vermijden granen zoveel mogelijk.
Overigens worden granen in Europese landen opgeslagen in fabrieksverpakkingen. Plastic keukengerei is volledig verboden.
Geactiveerde koolstof
Het mineraal wordt over de hele wereld als absorbeermiddel gebruikt. Maar in Amerika en Europa verkoopt de apotheek je schattige roze capsules of witte tabletten, die helemaal niet lijken op de harde zwarte ronde die in de schappen van ons land worden gepresenteerd. In Rusland hebben mensen geen vermommingen nodig.
bekerhouders
In het recente verleden werden ze overal gebruikt om te voorkomen dat dure glazen glazen zouden breken. Na de komst van sterke mokken en ander serviesgoed waren bekerhouders niet meer nodig. Maar veel Russen voelen nog steeds een bijzondere aantrekkingskracht op dit huishoudelijke artikel en drinken het liefst thee ‘op de ouderwetse manier’.
Het is eerlijk om op te merken dat we onlangs het gebruik van een bekerhouder praktisch hebben verlaten.
Tapijten op de muren
Noordelijke volkeren en Afrikaanse landen hebben de traditie om de huiden van gedode dieren in hun huizen op te hangen. Maar ze doen dit meer voor extra warmte dan voor schoonheid. In ons land worden tapijten aan de muur lange tijd beschouwd als de belangrijkste decoratie van het huis.
Tegenwoordig hebben steden deze ‘versiering’ praktisch verlaten ten gunste van modern design. Maar in dorpen en steden bezetten tapijten aan de muren nog steeds hun ‘eervolle’ plaatsen.
Er zijn veel dingen die buitenlanders verrassen in Russische huizen. Er zijn ook ijzeren deuren, wattenstaafjes, gloeilampen en nog veel meer. Buitenlanders komen dit uitsluitend in ons land tegen en zijn oprecht verrast door de onpraktischheid en geslotenheid van de Russische natie.
Benieuwd, over wat voor buitenlanders hebben we het? Ik heb 4 jaar in Duitsland gewoond en gewerkt, en wat er werd beschreven heeft in veel opzichten niets gemeen met het leven van de Duitsers:
Vaste zeep - verkocht in alle winkels en veel gebruikt;
Tule - te vinden in de meeste huizen (althans in West-Duitsland);
Tas met tassen - tassen in Duitsland zijn vrij gemakkelijk verkrijgbaar in de winkels, en milieubewuste Duitsers gooien ze natuurlijk niet weg, maar leggen ze opzij en gebruiken ze als afval;
Granen - ja, boekweit wordt in Duitsland alleen op nationale afdelingen verkocht, maar rijst en havermout zijn in alle winkels te vinden en er is veel vraag naar.
Welnu, de tapijten op de muren in dorpshuizen vervullen, geloof het of niet, hun oorspronkelijke functie van thermische isolatie - de scheuren in de houten muren kunnen gemakkelijk doorblazen.
Een heel vreemd artikel, interessant genoeg: waar zijn zulke conclusies over westerse landen op gebaseerd?
Plastic serviesgoed is helemaal verboden, het klinkt als super onzin.
Het feit dat nu op veel plaatsen een verbod op plastic tasjes wordt ingevoerd, daar ben ik het mee eens, dat heb ik gehoord van veel vrienden die in het Westen wonen. Maar plastic serviesgoed is onzin.
Nou ja, het is ook onzin over zeep en gordijnen.
De auteur heeft blijkbaar geen buitenlanders bezocht en conclusies uit het niets getrokken. Bijna niets valt samen met de waarheid: er is zeep, er is tule, er zijn ook pantoffels, al heeft niet iedereen die.
Nog zo'n stom artikel. Het is niet nodig om punt voor punt te weerleggen. Waarom moeten we ons aan iemand aanpassen? Ze eten kikkers en kakkerlakken, en wij eten boekweit, groenten en dumplings. Wat heeft dit te maken met de geslotenheid van het land? Stel je voor dat een zwarte of Fransman verrast was door onze spullen. Ja, ze lopen door het bos. Er zijn veel dingen die mij in andere landen verbazen, maar we zeggen niet dat ze zouden veranderen. Ja, hoe mijn straat ook is, het zal nog steeds vies zijn en je zult met dezelfde schoenen door het appartement lopen. Zeker gezien de huidige situatie. Als de auteur voor buitenlanders wil kruipen, is het niet nodig om het op internet te plaatsen. Overigens hebben buitenlanders dit ook niet, zij buigen zich voor de bevelen van anderen. De auteur mag er nota van nemen. Dit is erger dan de set of pantoffels.
Ik vraag me af of de auteur ooit ergens in het buitenland is geweest? En bent u zich ervan bewust dat dit concept iets breder is dan “Europa en de VS”?
Er is veel voor mij gezegd, maar ik wil opmerken dat zelfs in dorpen tapijten aan de muren niet altijd voor schoonheid zijn. Ze worden vaker gebruikt voor warmte- en geluidsisolatie vanwege dunne wanden. En in sommige behoorlijk beschaafde landen zijn er zo weinig toiletten dat mensen alles openlijk op straat doen en openlijk afval achterlaten op openbare plaatsen, zoals in China. Moeten we deze gewoonten ook als de norm accepteren?
Wat de pantoffels betreft, ongeacht hoeveel shampoo de weg van het trottoir wordt gewassen, het stof verdwijnt nog steeds niet uit de lucht. Maar na de regen is er helemaal geen vuil en vocht meer? Het is alsof je op straatschoenen over een schone vloer loopt... Maar hoe kun je zonder gordijnen? Misschien kleedt iemand zich om, slaapt hij zonder kleren, of bedrijven mensen in het algemeen de liefde? Het lijkt wel een soort ‘Behind the Glass’-show. Hoe zit het met hun geroemde individualisme en privacy?
Na het WK 2018 beleven glashouders een echte renaissance: een glashouder uit Rusland meenemen als souvenir is heilig!
Wat een dom artikel. Het is alsof iemand wensdenken is. Over het vuil op straat: in Japan trekken mensen bij het betreden van een huis ook hun schoenen uit en eten pantoffels. Dit is gewoon een kwestie van traditie en klimaat.
Welke onzin. Zelfs als zij iets anders hebben dan wij, waarom zou ik dan tegen hen opkijken? Het is lang geleden dat iemand met open mond naar buitenlanders keek. Nou, ik hou van de tule op de ramen.
Gordijnen zijn nog steeds taboe in veel appartementen in Noord-Europa, Nederland, Denemarken en België. Dit zeggen ze al sinds de tijd van de Inquisitie. Patrouilles op straat controleerden wat burgers thuis deden... Het was voor mij erg lastig om 's avonds door de stad te lopen. Willy-nilly valt de blik in het raam... Fuck ze
Waarom eindeloze vergelijkingen? Ieder volk heeft zijn eigen mentaliteit. En het is niet alleen dat we onze pantoffels verwisselen, de tule ophangen en pap eten. Hou op met vergelijken!!!! En hoeveel daarvan zijn voor ons vreemd en onbegrijpelijk!?!? Maar de auteur besloot met enige minachting over onze tradities te spreken!!! Dom!! Helemaal niet slim!!!
En ieders eeuwenoude tradities zijn verschillend, en zelfs de weersomstandigheden zorgen voor gewoonten en tradities.
Het is niet eens een kwestie van vuil op straat, het is gewoon fijn om na het dragen van straatschoenen zachte pantoffels aan te trekken en je voeten te laten rusten. En ook nog een kamerjas. En tapijten in dorpen zorgen niet alleen voor warmte en comfort. In de steden kun je schilderijen ophangen, de muren zijn glad, maar in de dorpen zijn ze gemaakt van boomstammen, met touw in de groeven. Het tapijt verbergt dit; voorheen waren er dunne wandtapijten. Het is ook prachtig met tule, vooral omdat er tegenwoordig zoveel variatie in de winkels ligt.
Onzin!
Ik heb vloeibare zeep gekocht, de fles glijdt in mijn natte hand.
Zelenka is niet belangrijk, en ik heb al een hele tijd geen geschilderde kinderen meer gezien, ze zitten thuis.
Lichttransparante tule vergroot de ruimte visueel en is over het algemeen mooi. Zijn jaloezieën beter (rooster)?
Een mooi servies voor vakanties en gasten? Benadruk het belang van het evenement en het respect voor de gasten. Thuis rondlopen op straatschoenen is gewoon walgelijk, en dan met je schoenen op bed vallen.
Ik heb niet genoeg tassen, ik houd katten, dus ik gebruik ze bij het schoonmaken. 30 dagen - 30 pakketten voor 5 roebel, jij voegt ze toe!
Het is praktischer om ontbijtgranen in potten te bewaren dan in papieren zakken, ze kunnen doorbreken en meestal uitlopen, of het is milieuvriendelijk, maar de kast is een rommel!
Steenkool is, nou ja, een fout in de farmaceutische industrie, je hebt gelijk, maar de kwaliteit is niet afhankelijk van de kleur.
Bekerhouders zijn nodig voor glazen, maar ze zijn al lang niet meer in moderne keukens aanwezig; ze zijn echt een souvenir, herinnering en antiek.
Tapijt! Het is voor warmte en schoonheid. De tapijten zijn van de muren verwijderd, maar er zijn geen hersenen om de muren te versieren. Ze zullen een foto met een hond ophangen en zich verheugen - ze zeggen, het interieur! En om iets duurs te kopen, kun je beter een tapijt achter je rug hebben dan een hond.
Heb ik gereageerd op jouw artikel?
“Er zijn veel dingen die buitenlanders verrassen in Russische huizen. Er zijn ook ijzeren deuren, wattenstaafjes, gloeilampen en nog veel meer. Buitenlanders komen dit uitsluitend in ons land tegen en zijn oprecht verrast door de onpraktischheid en geslotenheid van de Russische natie.”
En wat gebruiken buitenlanders, neem me niet kwalijk, om hun oren schoon te maken? Een flessenborstel?
We schreven eerder al over tapijten in dorpshuizen. Geloof het of niet, tapijten werden vroeger in Sovjetappartementen opgehangen met hetzelfde doel: bescherming tegen kou en lawaai. En ze legden ook tapijten op de vloer voor warmte. Wanneer het vloerverwarmingssysteem niet in gebruik was. En waar er in appartementen nog steeds tapijten aan de muren hangen, zijn mensen niet van het ene tijdperk naar het andere verhuisd, of is er geen geld voor reparaties. Of allebei samen.
Zo gaat dat hier, maar in andere landen is dat anders. En wat? Waarom zijn ze beter? Het is walgelijk om te lezen.
Van bovenstaande is het enige dat je in Frankrijk niet kunt vinden een bekerhouder. In plaats van groene verf - rood kwikchroom. De gevilde knieën van kinderen zijn niet groen, maar felrood, maar de betekenis is hetzelfde. Verder is alles aanwezig: tassen en tassen, en vaste zeep, en ontbijtgranen (steeds meer rijst, bulgur en couscous), en gordijnen, en hier en daar pantoffels.
Tapijten aan de muren komen vaker voor in huizen van gezinnen van Arabische afkomst, maar zullen in principe niemand verbazen.
En mijn stiefvader gebruikt bekerhouders. En wat…?
Zo vaak als ik dergelijke artikelen lees, ben ik verbaasd: wat voor passie is dit - om ons te vergelijken met Europa of Amerika, en bijvoorbeeld niet met Nepal of Papoea-Nieuw-Guinea? En het kan ons niets schelen wat buitenlanders daar wel of niet leuk vinden! De Fransen houden niet van geleivlees, maar ze eten kikkers. Scandinaviërs begrijpen niet veel van okroshka, maar ze eten kabeljauw die speciaal is laten rotten. Italianen houden niet van reuzel, maar ze “weten” van kazen met maden die ermee besmet zijn.
En gisteren kwam ik erachter dat de Chinezen levende kakkerlakken eten! En wat? Moet dit een voorbeeld voor ons zijn? Als dat niet het geval is, waarom dan überhaupt deze vergelijkingen maken?
Het lijkt erop dat de auteur geen buitenlanders kent en nooit in het buitenland is geweest. Ik heb al twintig jaar geen tapijten meer op iemands muren gezien; ze liggen op de grond, net als in Europa. Er zijn veel meer vuilniszakken in Europa dan in Rusland. Daar is het gebruikelijk om afval te sorteren: papier, plastic en glas - allemaal in verschillende zakken. In Europa gebruiken ze ook huisschoenen. In ieder geval bij de gezinnen waar ik bezoek. Bovendien laten ze straatschoenen buiten de voordeur achter.
Auteur, gelooft u werkelijk dat bekerhouders werden gebruikt om “dure glazen niet kapot te maken”? Ik heb in tijden niet zo gelachen! Glazen werden in de regel gesneden, d.w.z. de goedkoopste. En de bekerhouder werd gebruikt omdat... Je kunt geen glas hete thee in je handen houden!
Ze zijn wild, dus hoe kunnen we geen tapijt aan de muur hebben?
Nou ja, tapijten zijn begrijpelijk - geen nut. Maar al het andere... Zelenka wast bijvoorbeeld perfect af. Ken je geen waszeep? Nou ja, en paars voor ons.Ze weten misschien niet eens hoe ze met de hand moeten wassen, maar wat dan nog? Moeten we buitenlanders als voorbeeld nemen bij zulke onzin? Leef je leven! Wat mij betreft: laat ze doen zoals ze gewend zijn, dan doen wij het op onze eigen manier. Bovendien, als we elkaar niet hinderen in onze manier van leven, waarom zouden we ons daar dan zorgen over maken?
domheid op domheid en drijft domheid