Waarom wikkelen miljoenen vrouwen een rasp in cellofaan?

In mijn ogenschijnlijk korte leven heb ik vaak gehoord dat sommige huisvrouwen een rasp in cellofaan (een eenvoudige zak) wikkelen. Waarom ze dit doen, ben ik nooit te weten gekomen, omdat ik ofwel te lui was om het te vragen, ik negeerde het gewoon en hechtte er geen enkel belang aan. Sterker nog, ik hou van koken en doe het heel vaak. En we kunnen zeggen dat ik in mijn dagelijks leven bijna constant een rasp gebruik: wortels raspen voor soep, aardappelen voor pannenkoeken, kaas voor spaghetti. Maar het in cellofaan wikkelen - zo'n gedachte is nooit bij me opgekomen.

Raspzak - waarom doen ze dit?

En nogmaals, toen ik hoorde dat de rasp tijdens de bereiding van een gerecht in een zak was gewikkeld, vroeg ik nog steeds: wat voor soort methode is dit en waarom is het zelfs nodig? Het antwoord verraste me: ze bedachten een enigszins vreemde methode voor knoflook. Hmm, ik gebruik knoflook bij het koken en rasp het vaak als ik te lui ben om een ​​speciale crush te gebruiken. Maar wat heeft het pakket ermee te maken?

Alles ziet er dus behoorlijk primitief uit. We leggen cellofaan op een rasp en raspen er de knoflook doorheen. Wat is het resultaat? En we krijgen knoflookpuree en een relatief schone rasp, die je alleen maar in water hoeft af te spoelen. Het lijkt erop dat knoflook zo al zijn sappen en heilzame eigenschappen behoudt. Tegelijkertijd blijft het geraspte product in de zak - ze zeggen: giet het uit en je bent klaar!

De praktische kant van de zaak

Nadat ik het antwoord had ontvangen, begon ik na te denken: is dit super-mega-praktisch? Oké, laten we zeggen dat je geen knoflookpers bij de hand hebt (en dat gebeurt!). Maar je kunt de knoflook fijn hakken, en - oh goden! - het behoudt ook al zijn sappen en voordelen. Kortom, als ik te lui ben om het op de borsjt te drukken, doe ik dat: ik hak het fijn - het behoudt het aroma en stuurt al zijn gunstige eigenschappen rechtstreeks naar de bouillon.

En als je puree nodig hebt, vraag je? Dan doe ik het anders: ik leg het kruidnagel op de snijplank en plet het met het lemmet van een mes. Je kunt uiteindelijk een lepel, een vork of de bodem van een glas gebruiken. En tegelijkertijd vervult het ook zijn taak: het verzadigt het gerecht met aroma en brengt smaak over.

Wat betreft het argument “de rasp is schoner door cellofaan.” Nou ja, uiteindelijk moet het toch gewassen worden, hoe je het ook bekijkt. Hoeveel tijd gaat u hierdoor besparen? Vijf seconden? Tien? Nou, het is nogal controversieel, want je moet niet vergeten dat wanneer je een product door een zak raspt - of het nu knoflook of wortels is - kleine deeltjes cellofaan in deze puree terecht kunnen komen die je zo graag wilt hebben. En dan komen ze in de maag terecht. Het is natuurlijk onwaarschijnlijk dat dit aanzienlijke schade aan de gezondheid zal toebrengen, maar we weten allemaal hoe plastic het menselijk lichaam beïnvloedt. Wat als het een klein kind is en het stuk niet bepaald minuscuul is, maar je het over het hoofd hebt gezien?

Over het algemeen beschouw ik deze methode als buitengewoon en niet de meest praktische. Voor mezelf zie ik er geen enkel voordeel in. En de voordelen ervan zijn erg zwak.