Wil je met je eigen handen een zakmes maken? Ik zal je vertellen hoe

Wie van ons droomde er als kind niet van om eigenaar te worden van een goed zakmes? Naarmate we ouder worden, zijn we niet meer zo geïnteresseerd in dergelijk speelgoed, misschien omdat we het zonder problemen kunnen kopen. Het is een andere zaak als je zelf zo'n mes hebt gemaakt, voor jezelf, zoals ze zeggen, met ziel. Wat is het probleem? Het is niet zo moeilijk om te maken, en vandaag zullen we het daar precies over hebben.

Selectie van gereedschappen en materialen

Er kunnen twee benaderingen zijn om deze kwestie te benaderen: amateuristisch en serieus. Waar is het beter voor? Laten we het uitzoeken:

• Bij amateuristische aanpak Er is geen bijzondere reden om verbaasd te zijn over de keuze van staal met de noodzakelijke eigenschappen. Het materiaal dat voorhanden is, wordt genomen en er wordt een mes van gemaakt. Deze optie is geschikt voor degenen die nog niet hebben geprobeerd messen te maken, en voor degenen die geen extra geld hebben of de wens hebben om te zoeken.
• Als neem de zaken serieus, moet je een bepaalde hoeveelheid gespecialiseerde literatuur doorzoeken over de kwaliteiten van verschillende legeringen, metaalbewerkingstechnieken, maar ook over het harden en maken van werkstukken van goed gereedschapsstaal. Laten we het hier niet hebben over damaststaal; we gaan geen sabel smeden. Overigens kan niet elke smid deze taak onder de knie krijgen.

Het benodigde instrumentarium is ook direct afhankelijk van de aanpak van de zaak. Misschien kom je wel rond met zakartillerie in de vorm van een vijl, een handboormachine, amaril en een ijzerzaag.Maar als je resultaatgericht werkt, zou het fijn zijn om:

• stationaire boormachine;
• Slijper;
• slijpmachine;
• bankschroef en een set klemmen.

Om een ​​sjabloon te maken heb je papier, een potlood, dik karton of hardboard nodig, en voor uitgloeien, uitharden en temperen - een soort smederij en oven, maar ook afval of plantaardige (bij voorkeur olijfolie) olie.

Tekenen en lay-out

Voordat met de metaalverwerking wordt begonnen, wordt alles op papier gedaan en vervolgens gemaakt van karton steekproef. Waarom zulke formaliteiten, vraagt ​​u zich af. Feit is dat dergelijke gebreken, zoals bijvoorbeeld de kolf die uitsteekt in de gevouwen positie of onvoldoende onderdompeling van het mes in het handvat, in de beginfase aan het licht zullen komen. Het is gemakkelijker om een ​​kartonnen sjabloon opnieuw te maken dan een metalen product.

Als je een matige ontwerper bent, leen dan tekeningen op internet. Vergrendelingsmechanismen voor vouwmessen worden ingedeeld in:

• Vastzetten - een van de moeilijkste om uit te voeren. Tussen de voeringen van het handvat van het mes is een veermechanisme met een pin geplaatst.
• Met slotje op de kolf. De hiel van het mes is doorgezaagd en er is een tuimelaar in het handvat geïnstalleerd. Wanneer erop wordt gedrukt, gaat het mes open. Om zo'n slot te maken, heb je bepaalde vaardigheden als slotenmaker nodig en een set gereedschap.
• Lineair - de eenvoudigste slotoptie om te implementeren. De essentie ervan is dat een platte strook concaaf staal, gemonteerd tussen de voeringen, voorkomt dat het mes opengaat. In wezen speelt deze strip de rol van een platte veer. Om zo'n slot te maken, heb je geen speciaal gereedschap of specifieke vaardigheden nodig.

Volgorde aanbrengen in

Als je voor de eerste keer een mes maakt, kun je het beste de onderstaande volgorde volgen, dan gaat het veel gemakkelijker.

Het proces begint met messen - het wordt uitgesneden en volledig in overeenstemming gebracht met de lay-out. Vervolgens maken ze onderdelen behandelen, ze worden voor de geest gehaald, waarna er gaten in worden geboord ter bevestiging overlays.

Sluitmechanisme gedaan nadat de belangrijkste delen van het handvat gereed zijn. Dan komt de beurt aan decoratieve overlays. Verscherping messen worden in de laatste fase na de productie geproduceerd hittebehandeling. Hieronder beschrijf ik kort hoe je een mes hardt.

Verhardingsproces

Als er geen speciale literatuur over metaalbewerking voorhanden is, is er een arbeider-boer-methode. Ongeacht of je het metaal gaat harden of uitgloeien, het algoritme van acties in de beginfase is hetzelfde. Het blad wordt in een smederij of met een fakkel verwarmd tot een zodanige temperatuur dat het niet meer magnetisch is.

Als aanvankelijk gehard staal van goede kwaliteit werd genomen, wordt het vóór de verwerking van het werkstuk geproduceerd gloeien. De essentie ervan is om het werkstuk langzaam te laten afkoelen nadat het is verwarmd tot de demagnetisatietemperatuur. Als gevolg hiervan wordt het staal zachter en goed vatbaar voor verwerking.

Proces verharding noodzakelijk om de hardheid en slijtvastheid van het mes te herstellen. Voor deze doeleinden wordt het tot de demagnetisatietemperatuur verwarmde werkstuk door onderdompeling snel afgekoeld afval of olijfolie.

Aandacht! Houd bij het werken met oliën en ruwijzer brandblusmiddelen bij de hand. Probeer in geval van brand de olie niet met water te blussen; gebruik een brandblusser.

Na verharding is het noodzakelijk om te maken vakantie het werkstuk in de oven zodat het niet te kwetsbaar is, maar wel hard en slijtvast blijft. Voor deze doeleinden wordt het mes een paar uur in een kast bewaard bij een temperatuur van 200 graden en vervolgens zelfstandig afgekoeld.

Alleen het mes wordt onderworpen aan een warmtebehandeling, omdat er geen speciale eisen aan het handvat worden gesteld met betrekking tot verharding.

Mes montage

Nadat alle onderdelen zorgvuldig zijn bewerkt met fijn schuurpapier en desgewenst ook zijn gepolijst met goi-pasta, begint men met de montage van het product. De bevestigingsschroeven zijn van goede kwaliteit waardoor het mes niet speelt en lang meegaat. Kies bij het maken van een pinslot een goed materiaal voor de pin, bijvoorbeeld titanium.

Decoratieve overlays worden vooraf voorbereid voor montage door er indien nodig uitsparingen in te maken. bevestigingsbeslag. Nadat u alles zorgvuldig hebt aangepast, plaatst u de pads op de lijm. Na het in elkaar zetten wordt het mes, indien nodig, opnieuw gepolijst en worden de voeringen geïmpregneerd met olie (hout) of vernis.

Problemen met verscherpen

Afhankelijk van het doel, ongeacht het profiel van het lemmet, wordt het mes eerst geslepen op een grove wetsteen en vervolgens op een fijnerkorrelige. De slijphoek voor vouwmessen is ongeveer 15-20 graden. Een grotere hoek is goed voor een kampeermes dat wordt gebruikt om kreupelhout te hakken. Vergeet de regel niet: hoe kleiner de hoek die je geeft, hoe scherper het mes zal zijn, maar tegelijkertijd zal het sneller bot worden. Je gaat je toch niet scheren met een zakmes? Maak de slijphoek dan niet kleiner dan tien graden. Kortom, probeer het, kies zelf welke verscherping het meest geschikt is voor uw behoeften.