Natuurlijke conditioner voor “3 kopeken”
In het Westen wordt de kwestie van het gebruik van onuitputtelijke natuurlijke hulpbronnen om de kwaliteit van het menselijk leven te verbeteren al lange tijd bestudeerd. En sommige van de ontwikkelingen die daar aan populariteit hebben gewonnen, vallen op door hun eenvoud en effectiviteit. Een sprekend voorbeeld is natuurlijke conditioner. Dit ventilatiesysteem kan eenvoudig in elke fase van de werking in een landhuis worden geïmplementeerd. En na installatie in de zomer kunt u de lucht in de kamer vrijwel gratis koelen. In de winter kunt u met dergelijke ventilatie aanzienlijk besparen op het verwarmen van de toevoerlucht.
De inhoud van het artikel
Hoe de natuurlijke conditioner werkt
De bij de meesten van ons bekende luchtverversingssystemen zijn gebaseerd op de inname van verse luchtstromen rechtstreeks uit de atmosfeer en het daar vrijgeven van afvoerluchtstromen. De meest geavanceerde systemen omvatten een recuperatiemodule waarbij de binnenkomende lucht wordt verwarmd door de uitgaande lucht. Maar wat gebeurt er als we de toevoerventilatie iets ingewikkelder maken door de lengte ervan te vergroten en een “extra” fragment ondergronds te plaatsen?
De grond warmt pas op relatief geringe diepte op en bevriest. Voor de meeste regio’s is de 1,5 meter markering het maximum. Daaronder bevinden zich lagen met een stabiele temperatuur, die in de winter op 5–7 °C blijft en in de zomer niet boven de 8–10 °C opwarmt.
Deze bodemeigenschap wordt met succes gebruikt bij de bouw van kelders.En bij het creëren van een natuurlijk airconditioningsysteem.
Het hele geheim is dat als er een luchtstroom door deze laag grond wordt geleid, het verschil in temperatuur naar nul zal neigen. Simpel gezegd: In de winter warmt de ijskoude lucht op, terwijl de hete zomerlucht afkoelt. En de effectiviteit van een dergelijk systeem hangt volledig af van de lengte en het competente kanaalontwerp.
Gemeenschappelijke kenmerken met de gebruikelijke “aanvoer” en “uitlaat”
Als het aankomt op ontwerpkenmerken van het ventilatiesysteem in het huis, dan zijn ze dat gewoon Nee. Alle berekeningen van de luchtcirculatiesnelheden worden uitgevoerd in overeenstemming met de sanitaire normen. En het leggen van de aan- en afvoerslangen kan op elke handige manier worden gedaan. Maar er zijn verschillende belangrijke punten.
- Het is beter om geforceerde instroom uit te voeren, omdat een verdere vergroting van de lengte van de inlaatkanalen de natuurlijke luchtstroom kan belemmeren.
- De kap moet op het niveau van de daknok worden gebracht, dan kun je het doen zonder ventilatoren toe te voegen of aan te sluiten op de windroos.
- Het is raadzaam om de ingang van de inlaatschacht en de uitlaatuitlaat aan verschillende zijden van het gebouw te plaatsen.
De lay-out van ventilatieslangen wordt gekozen in overeenstemming met de lay-out van het huis en de behoeften van de eigenaren.
Het hoogtepunt van het systeem is de installatie van een bodemwarmtewisselaar
Zoals reeds vermeld, is het, om de luchttoevoer in de airconditioningmodus te laten werken, noodzakelijk om deze aan te vullen met een kanaalventilator bij de inlaat. Een vermogen van 100-200 watt is ruim voldoende. Maar dan is het interessanter: in plaats van één ingangskanaal zou je er twee moeten maken:
- standaard, op een hoogte van ongeveer 1,5 m boven het maaiveld (voor ventilatie buiten het seizoen);
- ondergronds, aangesloten op een bodemwarmtewisselaarleiding.
Hoe het er in werkelijkheid uitziet, kunt u begrijpen door naar de afbeelding te kijken.
De warmtewisselaar zelf is een buis met een diameter van 200-250 mm, ondergronds gelegd onder het vriesniveau van de grond.
Vergeet condensatie niet. Om het te verzamelen, is het bij het leggen van een extern ventilatiekanaal noodzakelijk om een helling van 2 graden naar het huis te handhaven, en op een afstand van ongeveer een meter van de muur is het noodzakelijk om een put te maken om de staat van het huis te controleren waterverzamelaar.
Om ervoor te zorgen dat het systeem de luchttemperatuur effectief kan regelen, moet de totale lengte van de warmtewisselaarleidingen tussen 35 en 50 m liggen. Een grotere afwijking zal leiden tot een toename van de aerodynamische weerstand en zal de installatie van een krachtigere ventilator vereisen, wat extra kosten zal toevoegen aan uw elektriciteitsrekening. Als u een kortere leiding installeert, neemt het rendement van de warmtewisselaar af.
Ideaal, Om de luchtcirculatie te vergemakkelijken, wordt aanbevolen om alle mogelijke bochten en bochten van de buis te vermijden. Maar niet op elke locatie kunt u een rechte greppel van de vereiste lengte graven. Daarom kunt u, als optie, kennis nemen van de hieronder voorgestelde diagrammen.
Rechte en scherpe hoeken bij bochten worden vervangen door vloeiende bochten of verbindingen.
Dat is de hele truc van natuurlijke conditioner. De enige “maar” uiteindelijk is dat de luchtinlaat van de warmtewisselaar ook stijgt tot een hoogte van 1-1,5 m boven het maaiveld. En het moet bedekt zijn met een beschermkap met een rooster - je hebt toch geen knaagdieren en vogels nodig die het systeem kunnen dichten?
