Waarom werden ramen in oude huizen in Engeland dichtgemetseld?
Als je ooit naar Engeland wilt reizen (of dat al hebt gedaan), zul je waarschijnlijk verrast worden door een interessant kenmerk van lokale gebouwen: dichtgemetselde ramen. Bovendien gebeurt dit soms op een volkomen onbegrijpelijke manier: de meeste openingen zijn gesloten en het huis zelf heeft geen zonlicht. Maar deze eigenaardigheid heeft een heel eenvoudige (en inderdaad logische) verklaring.
Vampieren die zich voor het licht verbergen, hebben hier helaas niets mee te maken. De versie is echter zeker cool.
Ramenbelasting!
In 1696 werd in Engeland een zeer onbegrijpelijke wet aangenomen: het betalen van belasting op... ramen. Het werd geïntroduceerd om de kosten van het maken van munten te dekken, en het heeft een behoorlijk lange tijd gewerkt - meer dan 100 jaar. Bovendien was het niet alleen nodig om te betalen voor raamopeningen, maar in het algemeen voor elke opening die op de een of andere manier voor een raam kon worden aangepast.
De regering legde deze beslissing heel eenvoudig uit: hoe meer ramen in een gebouw, hoe meer geld eraan wordt uitgegeven, dat wil zeggen dat het in feite duurder is om te onderhouden en te onderhouden.
Over het algemeen heeft zo'n belasting een bepaalde logica, omdat rijke mensen gemakkelijk een enorm huis voor zichzelf konden bouwen met een groot aantal openingen, en met behulp van een belasting was het mogelijk om hen te 'dwingen' om meer geld aan de schatkist te betalen. .
Een ander ding zijn de armen. In de regel bezaten ze geen persoonlijk onroerend goed en daarom moesten ze woningen in appartementsgebouwen huren. Dus betaalden ze voor de ramen. Bovendien was het gedwongen, omdat ze geen andere keus hadden.
In een vlaag van filantropie besloten de autoriteiten eigenaren van huizen met minder dan tien ramen vrij te stellen van de belasting. Bovendien hoefde je alleen te betalen voor de ramen die aan de straatkant lagen. Degenen die naar de binnenplaats leidden, werden niet belast.
De rijken bleken veel sluwer: ze pakten eenvoudigweg een deel van de ramen en dichtten deze dicht om hun geld te sparen. En als het de bedoeling was om een huis te bouwen, dan maakten ze veel minder openingen.
Slechts een paar jaar na de invoering van de absurde belasting kwamen artsen tot de conclusie dat het aantal scherpe verslechteringen van de gezondheid van de bevolking meerdere malen was toegenomen, vooral onder kinderen. Mensen leefden in donkere kamers zonder frisse lucht, wat uiteindelijk leidde tot uitbraken van pokken, tyfus en cholera.
Trouwens, de beroemde schrijver Charles Dickens gaf de autoriteiten de schuld van een dergelijke wet, waarbij hij de mening uitte dat arme mensen verloren hebben wat de natuur hen (en gratis) geeft: zonlicht en lucht. In 1851 werd de belasting afgeschaft en tot op de dag van vandaag staan de huizen nog steeds met dichtgemetselde openingen.
Ooit noemden tegenstanders van de wet de belasting op ramen een ‘belasting op licht en lucht’.
Over het algemeen is dit niet de enige belachelijke wet waarmee ze in Engeland konden komen. In 1784 werd voor alle Engelsen een even wrede belasting ingevoerd - op bakstenen! Het totale bedrag hing af van het aantal stenen dat werd gebruikt om het gebouw te bouwen. Maar ook hier waren de Britten sluw: ze bouwden huizen van grotere materialen, waardoor het belastingbedrag aanzienlijk werd verlaagd.
De baksteenbelasting werd ingevoerd omdat het land niet genoeg geld had om de militaire campagne in de Amerikaanse koloniën voort te zetten.
Dit zijn de interessante wetten die ooit in Groot-Brittannië bestonden. Naar mijn mening is het een pure aanfluiting van de eigen bevolking.
