Voortuin bij het huis: waarom werd dat vroeger gedaan? Is het niet voor schoonheid?

Misschien heeft ieder van ons minstens één keer in zijn leven een kleine tuin gezien bij een oud huis, meestal vanaf de straatkant. Vaak werden daar prachtige bloemen en sierheesters geplant, en in sommige gevallen legden ze zelfs een kleine tuin met fruitbomen aan of beplantten ze deze met krenten, frambozen en kruisbessen. Soms bevond zich hier ook een wijngaard. Dit schilderachtige en mooie gebied werd een voortuin genoemd. De naam is echter tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.

Maar waar was het eigenlijk voor bedoeld en waarom werd het altijd omheind met een houten schutting?

Het koelen van uw huis

Toen mensen huizen met grote ramen begonnen te bouwen, probeerden ze er zelfs een paar op de voorgevel van het gebouw te plaatsen - het was zowel mooi als praktisch (er kwam meer licht het huis binnen en de ventilatie van de kamer was veel gemakkelijker). Al snel besefte iedereen echter dat grote ramen, naast esthetisch plezier, enkele nadelen hebben. Door directe blootstelling aan zonlicht werd de binnenkant van het huis erg heet, zozeer zelfs dat het soms onmogelijk was om erin te blijven. Het was nodig om dit op de een of andere manier te bestrijden en aan de hitte te ontsnappen.

Tegenwoordig kunnen we bij ondraaglijke hitte een split-systeem inschakelen of, in extreme gevallen, een ventilator. Maar in het verleden waren mensen verstoken van dergelijke voorzieningen, en daarom waren de bomen voor het huis de enige uitweg uit de situatie, die schaduw creëerden en het gebouw niet zo warm lieten worden.

Zo ontstond in feite de traditie van het planten van planten in de voortuin, waardoor er dichte schaduw ontstond en mensen van de hitte werden gered.

De eerste indruk van het terrein, en dus van de eigenaar, hangt af van de voortuin, dus aan de inrichting van dit terrein is altijd bijzonder belang gehecht.

Vee hek

De bomen die in de voortuin waren geplant, speelden de rol van een soort airconditioner, hoewel niet zo effectief. Maar in die tijd hadden mensen niet alleen weinig keuze, maar helemaal geen keuze.

Het is waar dat de boom nog moest worden gekweekt en dat de kroon correct moest worden gevormd. Vroeger werd in dorpen en gehuchten op bijna elk erf vee gehouden: koeien, geiten, paarden, rammen, schapen. De dieren werden elke dag op pad gestuurd. Dus al deze dieren in een enorme kudde liepen twee keer per dag door de straten - 's morgens en' s avonds. Het is duidelijk dat hij onderweg alle levende wezens die mensen hadden geplant kon vertrappen en ook extra bladeren kon eten. Om hun beplanting niet te verliezen, begonnen mensen hun voortuinen af ​​te schermen, die dienden als bescherming tegen vraatzuchtig vee.

Waarom is het hek laag?

De grootte en het ontwerp van het hek waren ook belangrijk en het werd niet lukraak gebouwd. Om te voorkomen dat levende wezens de zaailingen vernietigen, was een hek van 1,2 m hoog voldoende - daarom is het zo laag. Het werd gebouwd van kleine pinnen of houten hekken, maar er bleef altijd een kleine opening over om de ruimte te ventileren.

Ook over de breedte en de steek tussen de palen werd goed nagedacht, maar over schoonheid werd niet veel nagedacht. Belangrijk was dat kleine dieren (zoals een geit of ram) hun kop er niet doorheen konden steken en de planten konden opeten.

Dit zijn de eenvoudige kenmerken van een gewone voortuin.Het bleek helemaal niet voor schoonheid bedoeld, maar had in het verleden een praktische en belangrijke betekenis.