Wat kun je in de USSR krijgen voor ingezameld afval?

Burgers van de Sovjet-Unie hadden een iets andere houding ten opzichte van afval, in tegenstelling tot de huidige generatie. In die tijd was het systeem voor het aanleveren en recyclen van afval duidelijk en strikt vastgelegd, en werd het bewustzijn van de mensen behoorlijk aangemoedigd.

De huidige autoriteiten willen er op dezelfde manier bij de bevolking op aandringen om op een competente manier met afval om te gaan, en zij noemen de Sovjettijd als voorbeeld. We zullen je vertellen welke goede dingen mensen in de USSR kregen als ze hun afval op de juiste manier weggooiden, en waarom inzameling en sortering in die tijd zo populair was.

Aparte collectie

Al in het begin van de jaren twintig van de vorige eeuw begonnen mensen een bewuste houding aan te nemen ten opzichte van de goederen die vaak werden gebruikt. Geleidelijk (maar vol vertrouwen) werden afvalinzamelingsactiviteiten georganiseerd, waardoor alle polymeren, textielmaterialen, maar ook rubber, glazen containers en oud papier werden geclassificeerd als verschillende soorten afval die konden worden gerecycled. De levering van grondstoffen en de competente verdeling van hulpbronnen is precies de Sovjettraditie die in de hedendaagse realiteit gemist mag worden en die ongetwijfeld niet vergeten mag worden.

De autoriteiten van de USSR hebben zeer zorgvuldig een systeem voor het recyclen van afval bedacht en georganiseerd, tot het punt dat de kosten ervoor werden geïnvesteerd in de kosten van het verwerkte product zelf. Van bijzonder belang in dit plan waren de opvangcentra die verspreid over het hele land waren gevestigd.Het waren deze punten die konden bogen op een ongekende wachtrij, terwijl gewone Sovjetburgers zich haastten om elk toegestaan ​​afval te overhandigen, en deze gebeurtenis werd erg populair.

Absoluut iedereen was bij het proces betrokken: volwassenen, kinderen en ouderen. Maar vooral jongeren vonden het leuk, en het was, zou je kunnen zeggen, juist voor deze categorie burgers ontworpen. Al op school werden kinderen aangemoedigd om glazen containers en oude kranten mee te nemen, en om meer opwinding te creëren werden er wedstrijden georganiseerd waarbij de leerling die het maximale aantal producten inzamelde voor recycling verschillende prijzen kon winnen: van een diploma tot een vakantie in een zomerkamp. In die tijd was het een onbetwist succes.

Geef een fles terug en koop een auto!

De autoriteiten motiveerden volwassenen heel actief en enthousiast om afval te doneren. Elk type grondstof had bijvoorbeeld een specifieke prijs en de beloning was soms behoorlijk aanzienlijk. Voor 2 lege bakjes zuivelproducten kun je dus een nieuwe kopen, maar dan alleen gevuld met je favoriete drankje: yoghurt, kefir en ander lekkers.

Na een tijdje begonnen de verzamelpunten een ander type glazen container te accepteren: water of wodka. Bovendien werden ze veel duurder gewaardeerd. Volgens geruchten (geloof het of niet, het is aan jou) waren sommige burgers zo ijverig in het overhandigen van glascontainers dat ze er zelfs in slaagden een auto of zelfs een appartement te kopen met de opbrengst.

Naast de beloning in de vorm van geld hadden mensen de mogelijkheid om iets te ontvangen uit een schaarse categorie goederen. Bijvoorbeeld geparfumeerde zeep, wasmiddel, unieke boeken en nog veel meer dingen die in die tijd best wenselijk en zeldzaam waren.

Helaas is het afvalinzamelings- en recyclingsysteem tegenwoordig vrijwel onontwikkeld.De mensen zijn zich niet zo bewust van deze gebeurtenis als in de USSR. Zelfs als de Russen zich bezighouden met sorteren, is dat alleen in de grote steden, en in kleine dorpen is zelfs het probleem van de afvalverwerking nog niet opgelost. Wat kunnen we zeggen over sorteren?!