Welk waterniveau moet in de ketel worden gehandhaafd?

Bij industriële en productiebedrijven worden voor de warmtetoevoer verschillende thermische eenheden gebruikt die onder druk werken: waterverwarming en stoomketels, gas- en stoomleidingen, compressoreenheden.

Wat is het minimale waterniveau in de ketel?

Stoomketels zijn universele koelmiddelen voor water- en stoomwarmtetoevoersystemen. Ze vinden niet alleen toepassing in conventionele industriële ketelhuizen, maar ook in gemengde bedrijven waar stoom- en warmwatervoorziening nodig is.

Waterverwarmingsketels zijn een van de eenvoudigste schema's voor het vrijgeven van warmte in de vorm van warm water. Het belangrijkste verschil tussen dergelijke ketels en stoomketels is dat er zich geen stoomdruppels in de leidingen vormen. In stoomketels draagt ​​een dergelijke dampvorming bij tot verzilting van de vloeistof en oververhitting van het metaal.

Tijdens de werking van ketels zijn de volgende storingen mogelijk: waterverlies, een verhoging van het niveau boven de maximale norm, water dat de brandstofelementen binnendringt, plotselinge temperatuurveranderingen, koken van water en het vrijkomen ervan in de oververhitter. Als gevolg van deze overtredingen ontstaat er een waterslag en als gevolg daarvan een noodsituatie in het warmtetoevoersysteem.

Het gemiddelde niveau in de ketel wordt door de fabrikant ingesteld en aangepast op basis van opstarttests. Een hoogwaardige regeling van het waterniveau in de ketelunit zorgt voor een stabiele werking. Daarom worden er strenge eisen gesteld aan de regelnauwkeurigheid.

Meestal wordt de controle van het energiesysteem bepaald door de stoomproductie van ketels, die wordt uitgevoerd door speciale toezichthouders. De regelaars zijn ontworpen om de mate van opening van de toevoerklep te beïnvloeden. Ze zijn met enkele puls, dubbele puls en drievoudige puls. Afhankelijk van de stoom- en voedingswaterstroom regelen de regelaars veranderingen in het stroomvoorzieningssysteem. Een op de regelaar geplaatst kijkglas kan als indicatie dienen.

Het keteltrommelniveau geeft de balans aan tussen de stoomstroom en de voedingswaterstroom. Detectie van afwijkingen van het gemiddelde duidt op een onbalans in het voedingssysteem. Afwijkingen zijn ook mogelijk als gevolg van veranderingen in de stoomdruk in de keteltrommel.

Het handhaven van het gemiddelde niveau moet stabiel zijn, zelfs bij veranderingen in de stoomproductie.

Een niveauafwijking van de gemiddelde waarde van 150 mm vanaf het hoogste verwarmingspunt van het vat en de aansluiting van de onderste leidingen wordt als een acceptabel minimumniveau beschouwd.

Referentie! Als het waterniveau onder het zichtbare deel van het kijkglas zakt, wordt de verandering een "daling" genoemd. Bij het verhogen treedt het niveau “opnieuw drinken” op. De afstand tussen deze grenswaarden kan 400 mm bedragen.

Als het water onder het minimum staat

Als het niveau onder de toegestane grens daalt, kan de circulatie worden beëindigd. Als gevolg van een stop in het circulatiesysteem vindt er een scherpe temperatuurstijging plaats. Een dergelijke storing kan leiden tot verstoring van het gehele energiesysteem. De stoomgenererende leidingen worden blootgelegd en vervolgens gekoeld, waardoor de sterkte op de verbindingspunten in gevaar komt, wat vervolgens leidt tot het doorbranden van het hele systeem.

De belangrijkste redenen voor waterverlies:

• schade of onderbreking van de automatische stroomvoorziening;
• schade aan waterindicatoren;
• gebrek aan water in de ontluchter;
• overtredingen in het werk van personeel;
• storing van afvoerelementen.

Als het niveau onder het minimum zakt, moet de exploitant, in overeenstemming met de "Regels voor het ontwerp en de veilige werking van stoom- en heetwaterketels", een noodstop van de keteleenheid uitvoeren. Dit gebeurt door het stoppen van de overdracht van brandstof en bijbehorende componenten. Vloeistofafvoer is mogelijk door de temperatuur af te koelen tot maximaal 70 graden Celsius.

Het belang van het op peil houden van het waterniveau in de ketel

De noodzaak om het vloeistofniveau in de trommel op peil te houden, maakt het mogelijk om constant vermogen aan de ketel te leveren. Een verhoging van het bovengrensniveau veroorzaakt temperatuurschommelingen in het apparaat en leidt tot koken. Bij intense stoomvorming vindt een scherpe afgifte van zouten plaats, wat leidt tot het slippen van de oververhitter, het turbineloopwerk en, als gevolg daarvan, een afname van de efficiëntie en doorvoer ervan.

Koken is ook mogelijk vanwege vloeistoffen van lage kwaliteit, grote hoeveelheden onzuiverheden en aardolieproducten. In dit geval treedt verhoogde kalkvorming op en vervolgens oververhitting van de leidingen. Om de oorzaak van het koken te elimineren, is het noodzakelijk om de stoomproductie en het brandstofverbruik te verminderen, de hoofdafsluiter te sluiten en continu of periodiek te spoelen. Door te blazen kunt u de tot slib omgezette kalk verwijderen.

Referentie! Volgens de regels van de Staatstoezichtdienst is het verboden een ketel te laten werken, zelfs als er één defect element is. Een defecte klep in de regelaar, manometer, metaalcorrosie in elementen met hoge spanning, ontbreken van een reservetoevoerpomp, defecte filters - dit alles kan leiden tot ketelexplosies of brand in de stookruimte.

Alle bovengenoemde oorzaken van storingen in het ketelvoedingssysteem hebben een geïntegreerde aanpak. Voor een hoogwaardige werking van de ketel is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de fabrikanten van ketelinstallaties, de vloeistofparameters te bewaken, fouten in metingen te voorkomen en tijdig maatregelen te nemen om problemen op te lossen.