Toetsenbordindeling
Competent gebruik van randapparatuur in de omgeving van een computer of laptop is onmogelijk zonder te weten wat de toetsenbordindeling is. Een volledig begrip van wat deze categorie vertegenwoordigt, zal de gebruiker in staat stellen zijn professionele capaciteiten aanzienlijk uit te breiden.
De inhoud van het artikel
Wat is een toetsenbordindeling
De lay-out verwijst doorgaans naar de volgorde waarin de pictogrammen en symbolen van het geselecteerde alfabet (Latijn of Russisch) op bepaalde posities van het toetsenbordveld zijn gerangschikt. Simpel gezegd, als de Russische tekenset is geselecteerd, zullen in ieder geval bijvoorbeeld in de middelste rij de letters van "f" tot "e" worden geplaatst. Wanneer het besturingssysteem “standaard” draait, ziet het toetsenbordveld er over het algemeen uit zoals weergegeven in de onderstaande afbeelding.
Als in een bepaalde situatie de Latijnse reeks pictogrammen is geselecteerd, worden Engelse letters of speciale tekens die met deze optie overeenkomen, getypt wanneer u op een bepaalde toets drukt.
Belangrijk! Dus, samen met het concept van "lay-out", wordt de term "invoertaal" geïntroduceerd, die aangeeft welke van de taalpakketten die in het besturingssysteem zijn opgeslagen momenteel is geselecteerd.
Wat zijn de verschillende toetsenbordindelingen?
Het hierboven beschreven Russische zetwerk en het Latijnse alfabet hebben uitsluitend betrekking op de “software”-indeling, wat zo is in de algemeen aanvaarde zin van het woord.Bovendien kunnen voor elke afzonderlijke taal meerdere opties worden geselecteerd. Vooral voor Russisch typen wordt het gebruikelijke schema geïntroduceerd: YTSUKEN en de fonetische versie ervan (YAVERTY).
Er zijn drie wijzigingen voor het Latijnse alfabet, namelijk:
- typisch QWERTY;
- Dvorak-diagram;
- Colemak-indeling.
Let op: Hetzelfde type wordt vaak voor meerdere talen tegelijk gebruikt.
Zo kan in een bepaald geval het Latijnse QWERTY worden gebruikt om vijf vreemde talen in te voeren en weer te geven. Hun set in verschillende Windows-besturingssystemen kan aanzienlijk verschillen.
Naast de software-invoermethode zijn er andere soorten invoer mogelijk die correspondentie tot stand brengen die niet volgens het taalkundige principe verloopt. Volgens de geaccepteerde classificatie zijn ze onderverdeeld in de volgende typen:
- Mechanisch, waarbij de vorm, grootte en relatieve locatie van de knoppen worden vastgesteld.
- Visueel, gebruikt om individuele toetsen te markeren.
- Een speciale “functionele” lay-out ingevoerd per groep of enkele klik:
- Hardware die de noodzakelijke correspondentie tussen iconen en symbolen tot stand brengt.
Het laatste type is permanent voor de meeste toetsenborden.
Waarom zijn de brieven zo gerangschikt?
Het bekendste lay-outschema (Engelse QWERTY) werd grotendeels bij toeval gekozen. In het tijdperk van typemachines werden onvolledig ontwikkelde typemechanismen gebruikt, waardoor aangrenzende hendels tegelijkertijd vastzaten en werden ingedrukt. Daarom besloten de ontwerpers veelgebruikte symbolen langs de randen van het gedrukte veld te plaatsen. Het is waar dat we de typsnelheid moesten opofferen, maar het aantal beschadigde documentatiebladen is merkbaar afgenomen.
Extra informatie! Bovendien werden letters uit elkaar geplaatst, die in standaardcombinaties (in veel voorkomende woorden) achter elkaar volgden. Deze techniek maakte het mogelijk om de snelheid van typen met twee handen te verhogen.
Bovendien is het heel aannemelijk dat verkopers door de QWERTY-combinatie het trefwoord ‘typemachine’ alleen in de bovenste rij konden typen. De volledige dominantie van deze lay-out en de transformatie ervan in een standaard werd pas in 1888 mogelijk. Sinds die tijd zijn cursussen sneltypen voor mensen met een beperkt gezichtsvermogen wijdverbreid geworden. Ze besloten QWERTY te gebruiken.
Hierna werkte het netwerkeffectmechanisme, toen het winstgevend was om modellen van machines te verkopen waarvoor operators die deze lay-out al onder de knie hadden, al waren opgeleid. Aan de andere kant probeerden gebruikers precies die modellen aan te schaffen waarop het reeds beheerste schema werd gebruikt. Vervolgens werd het één op één overgebracht naar de toetsenborden van de eerste computers (de voorouders van moderne computers).
Toetsenbordindelingen
Een van de bekende lay-outschema's houdt rekening met talen die verband houden met het Russisch (Oekraïens alfabet en Wit-Russisch). Hieronder ziet u haar grote verschijning met karakteristieke iconen.
Oekraïens en Wit-Russisch
In dit diagram zijn de belangrijkste verschillen groen gemarkeerd in vergelijking met de Wit-Russische, en in blauw met de uitgebreide Oekraïense. De toets “AltGr” is alleen mogelijk in de Oekraïense versie; het wordt gebruikt om de letter “Ԑ” in te voeren, gemarkeerd in rood.
Opmerking! Dit laatste lay-outschema is alleen mogelijk op besturingssysteemversies vanaf Windows Vista en daaropvolgende versies.
Hoofdletters “b” en “s” kunnen hier worden getypt, maar alleen als “Caps Lock” is ingeschakeld. De hoofdletter “Ѝ” is ook aanwezig in dit schema (voor het invoeren ervan wordt een aparte sleutel gebruikt). Bij afwezigheid wordt dit pictogram op dezelfde manier getypt als “Y” (dat wil zeggen: “Caps Lock” terwijl u op “Shift” drukt).
Een ander diagram wordt weergegeven door de zogenaamde "typografische" lay-out van Ilya Birman (een close-up van de lay-out bevindt zich in de onderstaande afbeelding).
Het biedt de beste manier om verschillende soorten typografische aanhalingstekens te typen.
Latijns
Onder de schema's van deze klasse zijn de belangrijkste de standaard Amerikaanse en Franse lay-outs (de eerste wordt weergegeven in de onderstaande afbeelding in de tekst). De Android-telefoon heeft dezelfde lay-out.
Om enkele Franse letters te schrijven, kunnen de symbolen “~” en “`” worden ingevoerd door op de zogenaamde “dode toets” te drukken, en onmiddellijk daarna op de spatiebalk, of beter gezegd:
“Alt Gr”+“é”, “spatie” →“~” en “Alt Gr”+“е”, “spatie” →“`”.
Hoe u talen kunt toevoegen en wisselen
Om het taalschema van een toetsenbord te wijzigen (en om een nieuwe taal toe te voegen), heeft elke versie van Windows zijn eigen service. U kunt er bijvoorbeeld op de standaard manier toegang toe krijgen in XP - via het "Configuratiescherm", waarin u de kolom "Taal- en regionale standaarden" zou moeten vinden. Hierna moet u het tabblad “Talen” selecteren en “Meer details” zoeken in het venster dat wordt geopend.
Hierna verschijnt een nieuw venster waarin u de hoofdtoetsenbordindeling moet opgeven (bijvoorbeeld Russisch).
Extra informatie! De voorheen primaire taal Engels moet worden verwijderd.
Vervolgens moet u op “Toevoegen” klikken en een extra lay-out selecteren (in dit geval Engels).
Om tijdens het werk van taal te wisselen, klikt u op het tabblad "Taalpaneel", waarna het formulier 24 uur per dag in de lade verschijnt. Hierna hoeft u alleen nog het vakje naast de gewenste positie (Rus/Eng) aan te vinken. Hetzelfde resultaat kan worden bereikt als u op de toetscombinatie Alt+Shift drukt.
In Windows 7 moet u hiervoor het volgende doen:
- Roep het contextmenu op de taalbalk op en selecteer “Opties” in de lijst die verschijnt.
- Nadat u ze hebt geselecteerd, verschijnt het dialoogvenster Talen en tekstinvoerservices.
- Daarin moet je naar het tabblad "Algemeen" gaan, waarin het verwijderen en toevoegen van talen op dezelfde manier wordt uitgevoerd als in het geval dat al eerder werd besproken.
- Om een methode te selecteren om van de ene lay-out naar de andere te schakelen, moet u het tabblad 'Toetsenbordwisseling' selecteren.
In het dialoogvenster dat wordt geopend, krijgt u een intuïtieve manier aangeboden om de taal te wijzigen (als u op 'Sneltoetsen wijzigen' klikt). Hierna kunt u dit doen door op de combinatie van knoppen te drukken die bij de vorige actie zijn geselecteerd.
