Waar komt de "hond" op het toetsenbord vandaan?

Er zijn veel verschillende symbolen, al gebruiken we ze niet allemaal. Maar elk heeft zijn eigen doel en geschiedenis. In het geschreven artikel zullen we het hebben over “@”: we zullen de rol ervan en de verklaring voor de toegewezen naam bekijken.

Geschiedenis van het symbool

Eerst moet je de definitie begrijpen. "hond" is dus een symbool in de vorm van een kleine letter "a", direct in een open cirkel. Het werd oorspronkelijk gebruikt in betalingsdocumentatie in plaats van het Engelse woord "at", wat "tegen prijs" betekent. Het is belangrijk om te begrijpen dat sommige taalkundigen de oorsprong ervan associëren met de Middeleeuwen. Het was tijdens deze periode dat monniken het vaak in het Latijnse alfabet voorschreven als een afkorting voor ‘ad’.

Een ander deel van de wetenschappers beweert dat de “@” voor het eerst werd opgemerkt in de archieven van een koopman in Florence in de zestiende eeuw. Hij gaf het de betekenis van ‘amfora’. Dit was nodig om het “vat” te vervangen en bijvoorbeeld de prijs van één @ wijn aan te geven. Als we het hebben over officiële erkenning, moeten we de datum vermelden die verband houdt met de introductie van de code voor het teken in morsecode - februari 2004. De gepresenteerde oplossing is gemaakt om extra gemak te bieden bij het verzenden van e-mailadressen.

Natuurlijk zijn er nog veel meer versies op internet te vinden. Er is bijvoorbeeld een mening dat de oorsprong plaatsvond dankzij een bepaald spel, waarbij de hoofdpersoon rond moest dwalen en taken moest voltooien. In zijn rol was er, zoals al duidelijk is, een hond.Het werd ook gedeeltelijk op het beeldscherm weergegeven met behulp van het beschreven pictogram. Als gevolg hiervan ontstond er in de loop van de tijd een bepaalde associatie, die zich onmiddellijk over de hele bevolking verspreidde. Concluderend kunnen we stellen dat er in de loop van de tijd bepaalde gebieden zijn ontstaan ​​waarop het label op zijn eigen manier wordt toegepast.

Hieronder staan ​​er enkele:

• Diensten voor het scheiden van accounts van de domeinnaam. Meestal kunt u het dus gebruiken bij het schrijven van adresregels. Deze exploitatie vond voor het eerst plaats in de twintigste eeuw. Een beroemde programmeur uit die tijd stelde voor om "@" te gebruiken bij het verzenden van een soortgelijke e-mail vanaf "iemand@example.com".
• Daarnaast zijn er nog andere namen van adressen waarin het label terug te vinden is.
• Het neemt een speciale plaats in zowel in programmeertalen als in formele talen, wat het meest frequente gebruik ervan kan rechtvaardigen.
• In het sociale netwerk wordt “twitter” vóór de naam van het account gebruikt als een soort vermelding of om te reageren op andere contacten.
• In commerciële berekeningen. Laten we zeggen dat de olieprijs in de VS “10 gal olie @ $3,95/gal” is.
• In Engelssprekende landen wordt het in de wetenschap gebruikt.
• In Europa is dit de manier waarop het bijbehorende verkeersbord wordt afgebeeld, dat een plaats aangeeft die voor het publiek toegankelijk is.
• In sommige talen, bijvoorbeeld in het Spaans en Italiaans, wordt het in de omgangstaal per post gebruikt in plaats van de letter “o” te schrijven. Dit wordt gedaan om het geslacht op een neutrale manier te presenteren.

Waarom wordt het in Rusland ‘hond’ genoemd?

In feite blijkt dat "et" in de Tataarse en Bashkir-talen een hond betekent. Bij andere volkeren, vooral in de Turkse, wordt het genoemde dier op dezelfde manier uitgesproken als dit woord “it” of “yt”.Hoewel het interessant is dat de Spanjaarden en Portugezen een dergelijke aanduiding in elektronische berichten associëren met het woord "amfora" - arroba. In Frankrijk hebben de inwoners het enigszins verdraaid en er arobase van gemaakt. In feite gebruikt de bevolking van een bepaald gebied vaak de betekenis van “@” specifiek met betrekking tot de zoölogische sfeer, met dieren. In Polen correleren ze de betekenis met "aap", in Griekenland - met "eend", in Taiwan - met "muis", in Hongarije - met "worm".

Bovendien beschouwen de Zweden en Denen het als een “olifantenslurf”, en noemen de Italianen het, net als de Koreanen, een “slak”. Een soortgelijk concept vind je bij de Armeniërs, zij noemen “@” ook wel een hondje. Als we echter de meest ongewone verhalen over de gepresenteerde situatie bespreken, is het de moeite waard om China te noemen. Daar werd ‘hond’ triviaal uitgesproken als ‘een in een cirkel’. Het echtpaar gaf het geboren kind echter deze naam.