Ontwerp van een spiegelreflexcamera

Met camera's kunt u prachtige, heldere foto's van hoge kwaliteit maken. Bij het kiezen ervan moet rekening worden gehouden met enkele parameters, waaronder de zogenaamde vulling. Het ontwerp van een spiegelreflexcamera is niet ingewikkeld, maar er zijn wel een aantal belangrijke details die invloed hebben op de beeldkwaliteit. Deze omvatten de matrix, lens, diafragma, beeldstabilisator en andere. Laten we dit probleem in meer detail bekijken.

De structuur van een spiegelreflexcamera, de belangrijkste elementen

Om opnamen van hoge kwaliteit te maken, moet u begrijpen uit welke componenten de apparatuur bestaat. Hierdoor kunt u het correct selecteren en configureren. Je moet ook begrijpen hoe de apparatuur werkt.

Lens

Een optisch systeem bestaande uit een frame en lenzen die zich daarin bevinden. Ze kunnen van plastic of glas zijn gemaakt. De eerste optie is te vinden in budgetmodellen. Licht gaat door de lenzen en vormt na breking een foto. Met een lens met goede eigenschappen kun je heldere en scherpe opnames maken.

Lens.

Sommige moderne modellen zijn uitgerust met elektronische circuits waarmee u bepaalde cameraparameters kunt regelen.

Bij het kiezen van een lens moet u rekening houden met het diafragma. Het toont de relatie tussen helderheid en beeldindicatoren. Waar het om gaat is de brandpuntsafstand, die de kijkhoek en de grootte van het voltooide frame beïnvloedt. Met Zoom kun je de afbeelding vergroten, wat ook belangrijk is voor de kwaliteit van de afbeelding.

De lichtopbrengst wordt beïnvloed door de diafragmaverhouding. Hoe hoger deze indicator, hoe beter en duurder het apparaat zal zijn. Dit komt omdat je op deze manier met een korte sluitertijd de gewenste opnames kunt maken.

Hek

Het bevindt zich tussen de matrix en de spiegel. Wordt geactiveerd wanneer de sluiter wordt ingedrukt. Hiermee kunt u het licht dat de matrix binnenkomt aanpassen. Als het open is, begint de belichting. De tijd die aan dit proces wordt besteed, wordt de verblijftijd genoemd.

De sluiter kan mechanisch of digitaal zijn. De eerste is te vinden in veel camera's. De tweede ziet eruit als meerdere of één ondoorzichtig gordijn. Het opent en sluit razendsnel. Heeft een reactielimiet.

Mechanische sluiter.

De digitale optie is geen apart onderdeel. Het werkt elektronisch en de sluitertijd vindt in dit geval plaats tussen het op nul zetten van de sluiter en het moment waarop de informatie wordt gelezen.

Er zijn modellen uitgerust met een combinatie van deze twee typen. Ze worden perfect genoemd. Met de digitale sluiter kunt u de kortst mogelijke sluitertijd bereiken, en het mechanische type beschermt bovendien tegen stof.

Diafragma

Dit is een element waarmee u de hoeveelheid lichtstroom die de matrix binnendringt, kunt aanpassen. Bevindt zich tussen de lenzen in de lens. Bestaat uit veel bloemblaadjes. Ze zijn er in verschillende vormen. Naarmate het mechanisme geleidelijk sluit, neemt de hoeveelheid binnenkomend licht af. Dienovereenkomstig, als u het opent, wordt het stroomvolume groter.

Diafragma.

Dankzij het diafragma kun je ook verschillende effecten in de foto bereiken, afhankelijk van de mate waarin de lamellen gesloten zijn. Het apparaat kan een andere mechanismediameter hebben. Dit wordt op de camera aangegeven met het merkteken f.

Moderne DSLR's zijn uitgerust met een springend irisdiafragma. Ze kunnen alleen op het moment van fotograferen de vereiste maat benaderen.

Zoeker

Een apparaat waarmee de fotograaf de komende opname vooraf kan evalueren. Dit is gemakkelijker te doen als de zoeker groot is en lichtgekleurd glas heeft. Maar zo'n apparaat kan duur zijn. Verdeeld in verschillende soorten:

  1. Optisch. Het meest voorkomende type. Dit is het lenssysteem dat zich naast de lens bevindt. Het kan het beeld enigszins vervormen, maar het bespaart camera-energie.
  2. Elektronisch. Gepresenteerd in de vorm van een klein LCD-scherm. Het bevindt zich in de behuizing, waardoor u het zelfs bij fel licht kunt gebruiken. Maar het verspilt elektriciteit tijdens het gebruik.
  3. Spiegel. Toont een hoog contrast en een goede randkwaliteit. Verwijst naar de beste van de genoemde typen. Het zichtbare frame wordt gevormd door het draaien van de spiegel.
Zoeker.

Pentaprisma

Een apparaat dat het beeld omdraait en in de zoeker projecteert. Het is in het pentaprisma dat de lichtstroom het eerst binnenkomt. Er zitten meerdere spiegels in. In de eerste staat de afbeelding ondersteboven. Als hij door de tweede gaat, draait hij en komt hij in de zoeker terecht. Hij ziet er vertrouwd uit.

Spiegels

Wanneer licht de opening passeert, raakt het dit gebied. Een spiegel splitst één draad in meerdere. Hierdoor kan de fotograaf het toekomstige beeld nauwkeuriger beoordelen en begrijpen of de focus correct is ingesteld. Wanneer de ontspanknop wordt ingedrukt, klapt de spiegel automatisch in.Hierdoor kunt u de lichtstroom niet hinderen en volledig in het apparaat doordringen.

Cameraspiegels.

Matrix

Een microschakeling waarmee u een beeld van hoge kwaliteit kunt verkrijgen. Het varieert in resolutie, grootte en gevoeligheid. Alle parameters hebben invloed op het eindresultaat van de opname. Bij spiegelreflexmodellen zijn er vooral getrunceerde en full-frame typen.

Matrix.

Beeldstabilisator

Als de camera beweegt tijdens het fotograferen of als de kunstenaar nog steeds niet zeker weet of hij de camera vasthoudt, kunnen de kaders wazig worden. Met de beeldstabilisator kunt u het beeld duidelijker maken. Niet alle modellen zijn ermee uitgerust. Het kan optisch zijn, bestuurd door een speciale sensor, met een beweegbare matrix die op een bewegend platform is bevestigd. Er kan ook een elektronisch type zijn, wanneer de afbeelding alleen dankzij de processor wordt geconverteerd.

Beeldstabilisatie.

Ingebouwde flitser

Noodzakelijk als extra verlichtingsbron. Hiermee kunt u fotograferen bij weinig licht. Dit is een inline-element. Werkt in automatische, geforceerde of langzame synchronisatiemodus. De fotograaf kan deze functie zelfstandig uitschakelen.

Flash.

Zelfontspanner

Noodzakelijk voor het maken van zelfportretten of het elimineren van trillingen van het apparaat. Hiermee kunt u een vertraging bereiken tussen het indrukken van de ontspanknop en het moment dat de foto wordt gemaakt. Met de automatische timer kunt u niet onmiddellijk een opname maken, maar met een kleine vertraging.

CPU

Het helpt bij het berekenen van de blootstelling en het verwerken van gegevens die uit de matrix worden ontvangen. Het is de processor die de flitser en autofocus aanstuurt. Hiermee kunt u de scherpte, het contrast en andere opnameparameters aanpassen. De verwerkte gegevens worden opgeslagen in RAM. U kunt ook speciale geheugenkaarten gebruiken.

Werkingsprincipe van een spiegelreflexcamera

Spiegelreflexcamera's verschillen doordat er tijdens het fotograferen enkele extra processen plaatsvinden. De passage van een beeld door de lens omvat verschillende fasen voordat het uiteindelijk naar het geheugen van het apparaat wordt verzonden.

Werkingsprincipe.

Lichtstralen dringen door matglas het pentaprisma binnen. Het frame draait. De fotograaf drukt op de ontspanknop. Op dit moment verandert de spiegel van positie. De sluiter beweegt terug, het frame wordt in zijn normale vorm naar de matrix overgebracht. Het apparaat leest vervolgens de informatie en geeft deze weer op het scherm.

Om een ​​DSLR-camera goed en volledig te kunnen gebruiken, moet je weten hoe alles erin werkt. Haar werkproces is vrij eenvoudig. Elk van de beschreven details heeft invloed op de beeldkwaliteit. Daarom moet u al deze parameters overwegen voordat u koopt.

Opmerkingen en feedback:

Wasmachines

Stofzuigers

Koffie makers