Hoe u een camera kunt controleren bij aankoop

Wil je de camera testen voordat je hem uit de eerste hand koopt, maar heb je hier geen gereedschap voor? Het maakt niet uit, want je kunt het belangrijkste instrument van de fotograaf gebruiken: visie. Dit is wat u zal helpen bij het uitvoeren van een controle in drie fasen, waarmee u een camera kunt identificeren die is verwarmd, gerepareerd of onder extreme omstandigheden is gebruikt.

Stap één: Basisinspectie

Een goede verzorging van uw camera is de sleutel tot een lange en onberispelijke service. Maar hoe zorgvuldig de vorige eigenaar met de camera is omgegaan, is eenvoudig af te leiden uit het uiterlijk van de behuizing.

Als de behuizing geen chips, barsten, krassen, deuken of soortgelijke tekenen van onzorgvuldig omgaan met de camera vertoont, is de kans groot dat deze goed is behandeld. Deze techniek is het waard om verder onderzocht te worden.

Ernstige defecten mogen niet alleen sporen van herhaald gebruik omvatten - licht versleten symbolen op de knoppen of een glanzend gepolijst lichaam (op die plaatsen waar deze het vaakst met de handen wordt aangeraakt). Dit zijn tekenen van de kilometerstand van de camera, maar niet van de prestaties.

Stap twee: zoek naar tekenen van reparatie

Een geopende camera zou aanleiding moeten geven tot bezorgdheid, aangezien niemand kan garanderen dat de apparatuur door een specialist is gerepareerd. En niemand heeft het “polijsten” voor de verkoop geannuleerd.

Een duidelijk teken van een "gerestaureerde" camera zijn de sporen van een schroevendraaier op de bevestigingskoppen (fabrieksverf kan gemakkelijk van de bouten worden gekrast met een metalen gereedschap). Als u dergelijke merken vindt, is het beter om af te zien van aankoop.

Het nadeel van zo’n controle is dat je niet 100% zeker kunt zijn dat er geen reparatie plaatsvindt. Maar zelfs als de camera in handen was van een specialist die rubberen schroevendraaiers gebruikt (deze laten vrijwel geen sporen van interventie achter), dan heeft zo'n specialist de reparatie hoogstwaarschijnlijk efficiënt uitgevoerd. Dit is ook een soort garantie voor de betrouwbaarheid van de camera.

Stap drie: het identificeren van de verdronken man

Een vrij gebruikelijke praktijk is om een ​​camera die in contact is geweest met water te drogen en deze snel te verkopen voordat er iets vastloopt. Het is vrij eenvoudig om jezelf tegen deze truc te beschermen - kijk gewoon eens goed naar de schoenrail, de bajonetsluiting (vooral de elektrische contacten), andere metalen elementen op de behuizing en de contacten in het batterijcompartiment.

Als er bij visuele inspectie sporen van metaaloxidatie zijn gevonden, heeft u hoogstwaarschijnlijk een verdronken persoon voor u. Je moet zo'n camera niet kopen - het gedrag ervan kan onvoorspelbaar zijn en de levensduur kan kort zijn.

Maar sluwe verkopers zouden niet zo zijn als ze niet wisten hoe ze sporen van oxidatie moesten uitwissen. Daarom is het logisch om niet lui te zijn, de batterij te verwijderen en in het batterijcompartiment te kijken. Daar krijgen contacten zeer zelden de aandacht van degenen die sporen van de overstroming wissen, omdat hiervoor de camera moet worden gedemonteerd.

Bonus: matrix, kilometerstand en nuttig advies

Als de inspectie van de behuizing een positieve indruk heeft achtergelaten, zullen verdere tests niet teleurstellen. Maar dit is geen reden om ze te weigeren, aangezien u in dit stadium redelijk kunt onderhandelen.

De eerste reden om te handelen is defecte pixels. Om hun aantal te bepalen, moet u de minimale lichtgevoeligheidswaarde instellen, de sluitertijd op 2-3 seconden en een foto maken met gesloten lensdop. Vervolgens moet het resulterende zwarte frame zorgvuldig worden onderzocht op zoek naar lichtpunten (als de weergave op het camerascherm wordt uitgevoerd, moet u de drievoudige zoomfunctie inschakelen).

Een paar dode pixels zijn geen reden om te onderhandelen; hun overvloed is een reden om de aankoop van een camera te weigeren, aangezien je er alleen maar van kunt dromen van foto's van hoge kwaliteit. En hier als er niet genoeg lichte stippen zijn om de uiteindelijke foto ernstig te bederven, maar hun aantal duidelijk groter is dan een dozijn, kun en moet je beginnen met onderhandelen.

Dit is geen sterrenhemel, maar dode pixels.

Het volgende belangrijke punt is camera kilometers. We hebben al gesproken over de indirecte tekenen ervan, maar Het werkelijke aantal ontspanmomenten kan alleen worden bepaald met behulp van een programma dat op een computer is geïnstalleerd. Helaas bestaat er geen universeel programma, dus je zult het per camerafabrikant zelf moeten selecteren.

Maar als deze methode om de een of andere reden niet beschikbaar is, kunt u vertrouwen op tactiele sensaties: hoe zacht de ontspanknop van de camera werkt, of er vreemde geluiden hoorbaar zijn tijdens de werking ervan. Om dit te doen, moet je natuurlijk verschillende foto's met je eigen handen maken, dus je moet op je hoede zijn als de verkoper om wat voor reden dan ook in opstand komt tegen dergelijke amateuractiviteiten.

En tot slot nog wat nuttig advies: Wanneer u van plan bent een camera uit uw eigen handen te kopen, is het zinvol om alleen professionele en semi-professionele apparatuur te overwegen. Feit is dat dergelijke camera's een kilometerstand kunnen weerstaan ​​die vele malen groter is dan de garantie, wat niet gezegd kan worden over amateurcamera's, die zeer zelden de door de fabrikant aangegeven waarden "waarmaken".