Wat is de sluitertijd in een camera?

De sluitertijd is de tijd dat de camera een beeld vastlegt. Voorheen kon de sluitertijd worden omschreven als de tijd waarin de sluiter open bleef, waardoor er licht op de film of sensor kon vallen. Nu kan de tijd voor leeslicht niet alleen worden beperkt door de sluiter, maar ook door software, zoals bij een smartphonecamera.

Hoe wordt de sluitertijd aangegeven?

Deze instelling is handmatig aan te passen, waarbij de fotograaf met één druk op de knop de sluiter opent en met een seconde sluit. De tweede optie is het instellen van de automatische sluitertijdmodus, waarbij deze na het indrukken van de ontspanknop na een vooraf bepaalde tijd sluit.

De automatische sluitertijd wordt meestal ingesteld door aan de opnamemodusknop te draaien. Het kan worden aangeduid als:

• S (van Engelse sluiter) - sluiter;
• Sv — sluiterwaarde;
• Tv - tijdswaarde.

Om te weten hoe je de gewenste sluitertijd instelt, kun je de handleiding van de camera lezen.

Wat is de invloed van blootstelling?

Terwijl de sluitergordijnen open blijven, beïnvloedt het licht de film of matrix en laat er een ‘afdruk’ op achter. Hoe langer de sluiter open blijft, hoe meer gereflecteerde stralen in de opening terechtkomen en hoe helderder de uiteindelijke foto is.. Wanneer u stilstaande objecten fotografeert bij weinig licht, kunt u hiermee prachtige, heldere en redelijk heldere foto's maken.

Het is dankzij de lange sluitertijd dat astronomen de mogelijkheid hebben om verre sterren te bestuderen: binnen een paar uur of dagen slaagt de telescoop erin hun licht vast te leggen, wat onmogelijk is met snelle opnamen. Een treffend voorbeeld is een foto van verre sterrenstelsels, gemaakt door de Hubble-telescoop in 2004.

Als de fotograaf geïnteresseerd is in een bewegend object, dan moet hij dat onthouden Hoe langer de sluiter open blijft, hoe vager het beeld in het kader wordt.. Dit kan worden gebruikt om interessante effecten te verkrijgen (“een lege” drukke straat overdag of wazige lichten van bewegend verkeer ‘s nachts).

Maar dit kan ook een serieus obstakel zijn als niet de beweging zelf benadrukt moet worden, maar een specifiek moment (het slaan van de bal, het wapperende haar van het model). Daarom streven camerafabrikanten ernaar de sluiter zo snel mogelijk te bedienen, die indien nodig kan worden vertraagd door de juiste instellingen te selecteren of de sluitertijd handmatig aan te passen.

Hoe wordt de blootstelling gemeten?

Deze parameter wordt meestal gemeten in seconden of fracties van een seconde. In dit geval kan de overeenkomstige numerieke waarde worden geschreven:

• in de vorm van een "naakt" getal - 1/500, dan kan het opnemen van een korte (minder dan 1 s) sluitertijd zonder teller zijn - 500;
• met letteraanduiding van seconden - 1/500 s of 1/500 sek en andere opnameopties;
• met het bijbehorende pictogram - 1/500′.

Het tweevoudige verschil in sluitertijd wordt een stop (of stop) genoemd. Deze parameter wordt aangepast met een nauwkeurigheid van één stop. Dit betekent dat elke volgende waarde 2 keer korter of langer kan zijn dan de huidige. Bijvoorbeeld: 1 s, 1/2 s of 1/500 s, 1/1000 s. De uitzondering is stop 60 (1/60 sec) -> 125 (1/125 sec).

En tot slot: voor de automatische modus wordt doorgaans aangenomen dat de maximale sluitertijd 2 s bedraagt, en de kortste, die slechts 1/32.000 seconde bedraagt, wordt alleen door software bereikt (elektronische sluitermodus). Tegelijkertijd is 1/8000 s voldoende voor professionals - met deze waarde kunt u spectaculaire opnamen maken.