Waarom schilderen ze de randen van treden bij ingangen?

In oude huizen die zijn overgebleven uit de Sovjettijd, schilderen medewerkers van huisvesting en gemeentelijke diensten nog steeds de hoeken van de treden op de trappen. Waar komt de traditie vandaan? Zit hier een soort heilige betekenis verborgen of zit deze verborgen achter kleine dingen die op het eerste gezicht niet zichtbaar zijn?

Muren van hetzelfde type: is dit hoe het bedoeld is?

Bij de entrees van oude huizen lijkt de renovatie op een kopie: blauwe of groene muren tot schouderhoogte, daarboven witgekalkt. De leuningen en randen van de treden zijn in een bruinrode of groenachtige tint geschilderd en de trap is aan beide zijden symmetrisch gedecoreerd.

Alle kaki tinten die bij standaard Sovjet-renovaties worden gebruikt, worden gerechtvaardigd door de overvloed aan groene verf na de oorlog.

De kleuren zijn praktisch, vlekvrij en verbergen perfect de gebreken in het werk van de meest onervaren schilder. Witwassen vergroot de ruimte visueel en verhoogt de hoogte van het plafond. Alles is logisch totdat het oog op de randen van de treden valt. De zoektocht naar het juiste antwoord eindigde met betoverende versies!

Sporen van slecht schilderwerk verbergen

De eerste versie suggereert het volgende scenario: de arbeiders schilderden onzorgvuldig en lieten druppels op de vloer achter. Olieverf is moeilijk af te vegen; het is gemakkelijker om eroverheen te schilderen. Niet de meest plausibele verklaring, want tijdens de verbouwing kun je in ieder geval kranten neerleggen! De gebreken blijven erop zitten, niet op de trap.

Opknappen

Gezien de populariteit en de prevalentie van de methode is er reden om aan te nemen dat er wettelijke vereisten zijn. De betonnen trede en de muur vormen op het contactpunt een opening, die wordt afgedicht met gips. Nu worden pleisters geprimed zodat het materiaal geen stof genereert, maar voorheen gebruikten ze drogende olie. Het bovenblad is bedekt met olieverf. Het resultaat is een hermetische afdichting van de naad, nu komen er geen water en vuil in. De tweede streep verf aan de andere kant is alleen gemaakt omwille van de symmetrie. Misschien is dit een andere versie om toe te voegen aan onze collectie die het raadsel in de volksmond verklaart.

Minder werk voor de schoonmaker

Het is gemakkelijker om vuil van een geverfd oppervlak te vegen en weg te wassen. Afval "houdt ervan" zich op te hopen in de hoeken, en met een gladde trap kunt u de ingang snel schoonmaken. Het schilderen van de gehele overspanning is onproductief: op plaatsen waar voortdurend voetverkeer plaatsvindt, zal de verf afslijten en blijven er lelijke schaafwonden achter. Bij dit ontwerp zijn sporen van vieze schoenen niet zichtbaar.

Geprobeerd om scheve muren visueel te corrigeren

Paneelbouw sluit gebogen wanden nooit uit. Dit is een soort bouwpakket waarmee je snel en goedkoop huizen kunt bouwen. In oude huizen zijn er gebogen panelen, zelfs gebogen producten die vloeiende bochten creëren. Of er kan tijdens de bouw iets mis zijn gegaan, de muur stond scheef. Er zijn veel opties voor de ontwikkeling van evenementen, maar uiteindelijk kregen Sovjetburgers appartementen met scheve hoeken. Bij de entree werd de kromming verborgen met gips en verf.

Ontwerp idee

Het is waarschijnlijk dat een van de werknemers van het Sovjet-huisvestingskantoor besloot de grijsheid van de ingang te verdunnen. De muur werd geschilderd om het werk van de schoonmaakster gemakkelijker te maken en oneffenheden te verbergen, en aan de andere kant werd een rechte strook gemaakt voor symmetrie.In die tijd hielden ze er ook van om schoonheid te creëren en waardeerden ze de esthetiek van de ruimte!

Leidraad

Let op de Sovjet-trappen, waar ze van gemaakt zijn. De compositie omvatte beton- en marmerchips. Na het polijsten ziet deze compositie er onopvallend uit. Zelfs een wit stipje helpt niet! Voor mensen met slecht zicht loopt de grijze trap over in één doorlopende plek, waardoor het klimmen en afdalen lastig wordt. De verf langs de randen wordt een leidraad en zorgt voor een veilige beweging langs de ingang.

De methode heeft enorme proporties aangenomen. Het werd in de hele USSR geïmplementeerd. In alle typische gebouwen uit die tijd zijn tot op de dag van vandaag nog bekende renovaties terug te vinden.

Er zou hier een tapijt kunnen liggen

En om te beginnen de meest interessante versie van de oorsprong van het mysterieuze gebruik: vroeger legden ze tapijten in de ingangen. De randen waren geverfd en het midden was veilig bedekt. Ik herinner me Boelgakov en zijn onsterfelijke creatie ‘Het hart van een hond’ onmiddellijk: ‘Waarom werd het tapijt van de hoofdtrap verwijderd?’ Vóór de revolutie waren tapijten op de trappen van luxe appartementsgebouwen van rijke mensen heel gebruikelijk, misschien komt de traditie daar vandaan?

Er is een legende dat een hoge ambtenaar elk moment bij een gewoon huis kan aankomen. Vóór zijn bezoek werd een rode loper uitgelegd en de verf langs de randen was bedoeld om de grijsheid van de treden te verhullen, zodat deze bij slordigheid geen pijn aan het oog zou doen.

De geschilderde randen van de treden volgen eigenlijk alle genoemde versies, waarbij de praktische kant van het probleem en de vlucht van creatief denken worden gecombineerd.