Hoe te wassen in een Russische oven

Het leven van onze voorouders was ideaal aangepast aan de omstandigheden waarin zij leefden. De Russische kachel nam terecht een sleutelpositie in. Dat is geen wonder: het barre klimaat met lange en ijzige winters zorgde ervoor dat de brandstofvoorraden op één lijn lagen met de voedselvoorraden. En brandhout was, net als brood, oh zo moeilijk te verkrijgen.

Waar komt de gewoonte om in de oven te wassen vandaan?

Stel je voor dat een boom (meestal berk, hij heeft een uitstekende warmtecapaciteit, bijna twee keer zoveel als sparren, de tweede na eik onder de lokale soorten) op minstens een kilometer afstand groeit, of zelfs twee of drie. Dit komt doordat alles rondom het Russische dorp is ontworteld en omgeploegd. Je moet er natuurlijk niet te voet komen, maar met een kar. De boom moet gekapt worden. Tegenwoordig is dit een makkelijke klus met een kettingzaag, maar voorheen kostte het veel zwaaien met een bijl. Vervolgens moest de gekapte boom in stukken worden verdeeld om te kunnen worden geladen. Vervolgens werden de bij het huis afgeleverde boomstammen in boomstammen gesneden, die moesten worden gespleten en zorgvuldig gevouwen, waarbij ze indien mogelijk de bovenkant tegen de regen moesten bedekken. Het kostte twee sterke arbeiders een hele dag om één kar te maken.

Voor de winter had het gemiddelde boerengezin minstens 10 tot 15 karrenladingen brandhout nodig. En als je tegelijkertijd het beroemde Russische badhuis verwarmt, dan alle 25.

BELANGRIJK! De gewoonte hielp om hulpbronnen aanzienlijk te besparen en had dus een aanzienlijke invloed op veel aspecten van het leven in het dorp vroeger.

Wie heeft er in de oven gewassen?

Het is duidelijk dat het badhuis een luxe was die alleen zeer sterke huishoudens zich konden veroorloven. Wat de rest betreft, ze werden opnieuw gered door de wonderkachel, waarvoor geen extra brandhout nodig was om het hele gezin te wassen. Gewoon gebruik maken van de warmte die overblijft na het koken. Vanwege zijn rationaliteit was deze gewoonte wijdverspreid over het hele grondgebied van Rus, waarvan er veel bewijs is.

Hoe ze zich vroeger in een Russische oven wasten

Het begon allemaal in de bouwfase. De oven was zo gebouwd dat er gemakkelijk een volwassen persoon en een of twee bendes water in konden passen. Er moet nog ruimte overblijven om met een bezem te zwaaien. Daarom was het hart van de Russische hut zo groot dat het soms bijna een derde van de hele kamer kon beslaan. Om je voor te stellen hoe zo'n kachel eruit zag, kun je naar de foto kijken. Maar dit maakte het mogelijk erbovenop te slapen, in de warmte, terwijl de hele hut langzaam afkoelde. In het koude seizoen was groot formaat een aanzienlijk voordeel.

Natuurlijk werd de kachel 's ochtends verwarmd. De gastvrouw stond vóór alle anderen op, stak een vuur aan en maakte eten klaar. Ze verwarmden gietijzer met water. Toen de kolen opbrandden, werd de resterende as weggevaagd. De oven, die al was afgekoeld, werd gewassen. Bovendien was het niet nodig om het gewelf te wassen; door de hoge temperatuur viel tijdens het branden van het hout al het roet vanzelf af, vrijwel spoorloos. De zogenaamde onderzijde was bekleed met stro voor meer comfort. Water en vooraf bereide afkooksels van geneeskrachtige kruiden werden in de bendes gegoten, die altijd van hout waren om niet te verbranden.

REFERENTIE. Enkele kruiden die in Rus werden gebruikt om badinfusies te bereiden.

1. Alsem. De gedroogde en gemalen plant werd over de huid gewreven. Dit werd gedaan om wonden, blauwe plekken en zweren te genezen.Bovendien verlichtte de procedure hoofdpijn, nerveuze spanning en verhoogde de prestaties.
2. Sint-janskruid. Wordt ook in gedroogde en gemalen vorm gebruikt. Het poeder werd op het lichaam gestrooid om huidziekten en jicht te bestrijden.
3. Veld munt. Het werd meer gebruikt om de stemming te verbeteren, omdat het een zeer aangename geur heeft. Maar er zijn ook aanwijzingen dat het een positief effect heeft op het lichaam tijdens verkoudheid.
4. Kamille. De plant, algemeen bekend om zijn geneeskrachtige eigenschappen, bevat grote hoeveelheden vitamines en essentiële oliën. Heeft een positief effect op de gezondheid van de huid.
5. Linde bloesem. Wanneer het wordt gestoomd, verspreidt het een zeer aangename geur die het zenuwstelsel kalmeert en een gezonde, verfrissende slaap bevordert.
6. Mierikswortel. In welke vorm dan ook, het bestrijdt verkoudheid perfect. Versterkt het immuunsysteem.
7. Zwarte bessenbladeren werken op dezelfde manier.
8. Dennen- en sparrennaalden, gebrouwen in kokend water, doordrenkt, op stenen gespat en in stoom omgezet, kunnen een positief complex effect op het lichaam hebben.
9. Groene hopbellen kunnen een golf van energie veroorzaken. Ze moeten worden gebruikt als u na het bad nog veel te doen heeft.

Degenen die het lekker vinden, wassen zich eerst. Het is duidelijk dat de Russische kachel qua temperatuur een voorsprong zou kunnen geven aan elke stoomkamer. Daarom was voorzichtigheid geboden. Nou, als het afkoelt, doet de rest dat ook. De kleintjes werden aan het einde, toen de hitte was afgenomen, gewassen door ze op een houten schep te plaatsen en naar binnen te brengen, naar hun moeder, die daar stond te wachten. Als de hitte niet genoeg begon te worden, werd de monding van de oven van buitenaf afgesloten met een demper. In dit geval moesten alle procedures op de tast worden uitgevoerd. Wat uiteraard enige vaardigheid vereiste. Als het nodig was een zieke of zwakke persoon te wassen, dan werd hij op dezelfde manier als een kind binnen bediend, alleen niet op een schop, maar op een brede plank geplaatst.Het moest nep zijn. Omdat de geur van linde aangenaam is en er geen hars aanwezig is zoals van sparren- of dennenbomen.

In plaats van moderne shampoos en gels gebruikten ze as of een kippenei. En vaak gebruikten ze helemaal niets. Heet water, en zelfs met een geparfumeerde infusie van allerlei kruiden, wast alles perfect, zonder de huid uit te drogen, maar het zacht en zijdeachtig te laten.

Een ander interessant gebruik wordt geassocieerd met wassen in een Russische oven. Feit is dat alleen getrouwde vrouwen naar het badhuis konden gaan. De voorouders geloofden oprecht in de "bannik" - een soort brownie, waar rode meisjes en weduwen serieus op hun hoede hadden moeten zijn. Er kan hier ook een reden voor zijn. Vóór de bruiloft moest het meisje in zuiverheid en zuiverheid worden opgevoed, en het badhuis bevindt zich meestal in de verte, en in eenzaamheid, je weet maar nooit. Het is beter om in de oven te stomen, alles zal rustiger zijn.

Het is merkwaardig dat het water dat de stoomboten overvloedig over zichzelf goten, vrijwel zonder tussenkomst van buitenaf werd afgevoerd. Het grootste deel ervan stroomde, via het stro en de stenen en een laag zand die dicht zonder mortel was gelegd, eenvoudigweg de ondergrond in of rechtstreeks op de aarden vloer.

Naast het schoonmaken beschermde de kachel ook de gezondheid. Stel je de situatie voor. November. Regen. Wind. Het is erg koud buiten. 'S Avonds strompelt een vermoeide, natte en koude arbeider de hut binnen. Probleem! Het wordt heet morgen! Maar een ervaren huisvrouw dwingt hem al zijn natte kleren uit te trekken en zich op te warmen in de kachel, die 's ochtends nog verwarmd was, zonder een minuut te verspillen. En pas dan, gestoomd en rood, omgekleed in droge en schone kleren, zet hij hem aan tafel. De volgende ochtend is de persoon opgewekt en opgewekt, er is geen sprake van verkoudheid.

Dit is zo'n wonderlijke RUSSISCHE kachel, gemaakt door het collectieve genie van onze voorouders, en die tot op de dag van vandaag op sommige plaatsen nog steeds wordt gebruikt.