Waarom ontstaat er kalk in een waterkoker?

Het is waarschijnlijk geen geheim dat kalk een van de belangrijkste vijanden is van een elektrisch apparaat dat water verwarmt (of het nu een boiler, een wasmachine of een waterkoker is). Door de vorming van een witachtige coating verminderen apparaten vaak de verwarmingsintensiteit of werken ze helemaal niet meer. De aard van het optreden van schaalvergroting, evenals waarom en hoe hiermee moet worden omgegaan, zullen in dit artikel worden besproken.

Oorzaken van kalkaanslag in een waterkoker

Water stroomt uit de waterleidingen in onze appartementen, maar ook uit putten in voorstedelijke gebieden, waarin onzuiverheden zijn opgelost. Hoe meer van deze onzuiverheden, hoe meer sediment er wordt gevormd bij verhitting. De hoeveelheid kalk die wordt gevormd, ook in een ketel, wordt bepaald door de mate van waterhardheid, die verantwoordelijk is voor de calcium- en magnesiumverbindingen die in de vloeistof worden aangetroffen.

Terwijl ze neerslaan, komen calcium- en magnesiumzouten in onze kopjes warme dranken terecht. In zulke hoeveelheden kunnen ze het lichaam niet veel schade toebrengen. Na een lange tijd op het verwarmingselement van een waterkoker te hebben gezeten, wordt de kalk geleidelijk dikker en wordt een ernstige bedreiging voor zowel het apparaat als voor thee- en koffieliefhebbers. Feit is dat op een oppervlak bedekt met een kalklaag, die bestaat uit een grote hoeveelheid magnesium en calcium, een gunstig klimaat ontstaat voor de ontwikkeling van bacteriën en andere micro-organismen. Het sediment zelf heeft goede warmte-isolerende eigenschappen, die bijdragen aan het falen van het elektrische apparaat.

De waterhardheid wordt bepaald met behulp van een speciale pH-schaal. Als de pH-waarde van een vloeistof 7 is, is deze neutraal. Als het minder dan 7 is, is de omgeving daarin zuur, anders is het alkalisch. Alkalisch water wordt hard water genoemd.

Calciumcarbonaat, een van de belangrijkste boosdoeners van hardheid, is een matig in water oplosbaar element. Naarmate de watertemperatuur echter stijgt, kristalliseert het geleidelijk en slaat het neer. Dit proces begint bij een temperatuur van 40°C ⁰C en versnelt met zijn verdere toename. Dus geleidelijk, van verwarming tot verwarming van hard water, vormt zich sediment in de ketel.

Waarom u rekening moet houden met kalkaanslag in uw waterkoker

De gevolgen van kalkvorming kunnen worden beschouwd in de context van schade aan mensen en huishoudelijke apparaten.

In het eerste geval kunnen vaste calcium-magnesiumdeeltjes geen ernstige schade veroorzaken. De enige reden tot bezorgdheid zijn de gunstige omstandigheden voor de verspreiding van bacteriën in de resulterende omgeving. Maar om dit te doen, volstaat het om de afwas regelmatig te doen voor gebruik. Wat de ketel betreft, de bacteriën daarin sterven tijdens het volgende koken.

Voor het apparaat kunnen de gevolgen van vaste afzettingen op het verwarmingselement zeer vervelende gevolgen hebben. Allereerst verslechtert de warmteoverdracht van de warmtebron naar de verwarmde vloeistof aanzienlijk. Wanneer er een laag van slechts enkele millimeters wordt gevormd, kan er 30% meer energie worden besteed aan het verwarmen van het water. Dit leidt direct tot een stijging van de elektriciteitsrekening, en een waterkoker is verre van het minst krachtige elektrische apparaat.

Maar als er geen warmte wordt overgedragen aan de vloeistof en er elektriciteit wordt verspild, waar gaat de energie dan naartoe? Het concentreert zich op de verwarming, wat resulteert in een grote kans op oververhitting en uitval.

Hoe zich te ontdoen van schaal

Om storingen te voorkomen, is het noodzakelijk om het resulterende sediment onmiddellijk te verwijderen. Zuur werkt hier heel goed voor. In het geval van een waterkoker moet het zuur onschadelijk zijn voor de gezondheid, zodat het apparaat na het ontkalken verder kan worden gebruikt voor het beoogde doel: voor voedseldoeleinden. Laten we eens kijken naar de meest populaire schoonmaakopties:

1. Azijnzuur. Kook 1 liter water, giet er 100 ml azijnzuur in. Laat de oplossing 1 uur in de ketel staan ​​en laat het vervolgens samen met het opgeloste zoutsediment uitlekken. Na deze procedure wordt aanbevolen om 1-2 inactieve kookbeurten uit te voeren om de resterende oplossing af te spoelen.
2. Citroenzuur. Uit citroenzuur kan een reinigingsoplossing worden bereid. Om dit te doen, zijn slechts een paar lepels van het product voor hetzelfde volume voldoende. Verder is de volgorde van acties vergelijkbaar. Kook, laat het in de ketel staan, nadat de kalk is afgepeld, laat uitlekken en spoel af.
3. Koolzuurhoudende dranken. Een originelere manier is om de waterkoker schoon te maken met frisdrankhoudend zuur. Het wordt aanbevolen om kleurloze dranken te gebruiken (Sprite, Seven Up). Om dit te doen, moet u de gassen volledig uit de vloeistof verwijderen, ½ liter ervan in het apparaat gieten, aan de kook brengen, laten afkoelen en uitlekken.

Voorkomen dat kalkaanslag in een waterkoker ontstaat

Naast het bestrijden van reeds gevormde kalkaanslag, kunt u ook preventieve maatregelen nemen om het ontstaan ​​ervan te voorkomen.Om dit te doen, moet u de volgende eenvoudige regels volgen:

• Laat het water na het koken volledig leeglopen - u hoeft het niet in het apparaat te laten totdat het volledig is afgekoeld;
• gebruik schoon water voor verwarming - laat de vloeistof uit de watertoevoer door een filtersysteem lopen of gebruik drinkwater dat in een winkel is gekocht;
• als alternatief voor het vorige punt kunt u voorbezonken water gebruiken;
• Spoel de waterkoker af voordat u hem aanzet;
• Voer van tijd tot tijd een preventieve reiniging uit met de producten die in het bovenstaande gedeelte zijn beschreven.

Alle apparatuur vereist een zorgvuldige bediening en goed onderhoud. Dan zal de levensduur lang zijn.