Eénpijps- en tweepijpsverwarmingssystemen: wat is beter, verschillen

Er is een éénpijps- en tweepijpsverwarmingssysteem. Het eerste schema omvat het aan- en afvoeren van vloeistof via dezelfde stijgbuis, en het tweede via verschillende. Elk type heeft zijn eigen kenmerken, dus het is onmogelijk om ondubbelzinnig te zeggen dat het ene beter is en het andere slechter. Een visuele beschrijving van het ontwerp van elk systeem, de voor- en nadelen ervan, vindt u in dit artikel.

Ontwerp en typen éénpijpssysteem

Om te begrijpen welk verwarmingssysteem beter is: éénpijps of tweepijps, is het noodzakelijk om het ontwerp van elk circuit en de voor- en nadelen ervan te overwegen. Afgaande op de naam zijn een éénpijps- en tweepijpssysteem fundamenteel verschillend in het aantal pijpen:

• in het eerste geval wordt water aan- en afgevoerd via hetzelfde kanaal;
• in het tweede geval gaat de aanvoer via de ene stijgleiding en de afvoer via een andere.

Bovendien zijn de belangrijkste elementen van de contour hetzelfde. Dit zijn de stijgleiding zelf, radiatoren, maar ook pompen, kranen en kleppen die de koelvloeistofstroom regelen en helpen lucht te laten ontsnappen.

Eén- en tweepijpsverwarmingssystemen werken ongeveer hetzelfde. Het water wordt verwarmd door de ketel, komt de gemeenschappelijke stijgleiding binnen en stroomt vervolgens achtereenvolgens in elke radiator. Vervolgens gaat het via dezelfde leiding (retour) opnieuw naar de ketel, waar het opnieuw wordt verwarmd, en de cyclus wordt vele malen herhaald.Om een ​​constante beweging en ongeveer dezelfde snelheid te garanderen, zijn er één of meerdere circulatiepompen op het systeem aangesloten.

Bovendien is het verschil tussen een tweepijpsverwarmingssysteem en een enkelpijpsverwarmingssysteem precies te wijten aan het feit dat als er twee stijgbuizen zijn, de vloeistof via de ene wordt aangevoerd en via de andere wordt afgevoerd.

De watertoevoerleiding kan zich boven of onder het huis bevinden. Afhankelijk hiervan zijn er 2 soorten:

• met topbedrading;

• met bedrading onderaan.

In het eerste geval gaat het warme water eerst naar de zolder en stroomt vervolgens achtereenvolgens naar elke radiator. In de tweede gaat het van onder naar boven, vult de radiatoren en keert dan terug langs de retourleiding naar de ketel. Deze diagrammen laten zien wat een enkelpijps- en tweepijpsverwarmingssysteem is en wat hun fundamentele verschil is.

Voor- en nadelen van een éénpijpssysteem

Een systeem met één stijgleiding werd vaak geïnstalleerd in huizen uit de zogenaamde Leningrad-serie met ruimere keukens en brede ingangen. Tegenwoordig wordt het in beperkte mate gebruikt in laagbouw en particuliere woningen.

Voordelen zo'n apparaat ligt voor de hand:

• Er worden minder materialen gebruikt, wat resulteert in lagere kosten;
• aangezien er slechts één stijgleiding is geïnstalleerd, is de installatie vereenvoudigd;
• het uiterlijk is aantrekkelijker - er zijn minder communicaties en deze kunnen bijvoorbeeld verborgen worden onder een decoratieve doos;
• eenvoudige controle van de waterbeweging - u kunt slechts één radiator uitschakelen en de stroom stopt;
• indien nodig kunt u slechts enkele batterijen in serie aansluiten, en niet allemaal tegelijk.

Maar gebreken Ook een eenpijpsverwarmingssysteem is essentieel:

• na een lange bedrijfsonderbreking zal het starten van het circuit lang duren;
• het warmteverlies is groter, waardoor de verwarmingskosten stijgen;
• radiatoren worden met verschillende snelheden opgewarmd - eerst de eerste, dichter bij de ketel geïnstalleerd, dan de daaropvolgende en ten slotte de buitenste;
• Als er reparaties nodig zijn, moet u alle radiatoren in één keer uitschakelen, wat kan leiden tot ernstige afkoeling van het huis, vooral in de winter.

Ontwerp en typen tweepijpssysteem

Zoals reeds vermeld hangt het verschil tussen een éénpijps- en een tweepijpsverwarmingssysteem samen met het aantal pijpen. In het eerste geval beweegt water door één stijgbuis. In de tweede komt het via de toevoer binnen en wordt het in een heel ander circuit afgevoerd.

Een dergelijk circuit werd in de jaren dertig geïnstalleerd. in huizen van het Stalin-type (“Stalinka”). Vervolgens werd het gebruik ervan tijdelijk stopgezet vanwege de meer betaalbare prijs van het éénpijpssysteem. Maar nu keren ze weer terug naar het tweecircuitcircuit, omdat dit efficiënter is.

Het tweepijpssysteem kent ook verschillende varianten. Het kan bijvoorbeeld horizontale en verticale bedrading hebben.

Afhankelijk van het traject van vloeiende beweging worden nog 2 typen onderscheiden:

1. Met doodlopende stroom.
2. Met een passerende stroom (een andere naam is de Tichelman-lus).

In het eerste geval wordt de koelvloeistof sequentieel aan elke accu toegevoerd tot aan de laatste (voorwaardelijk doodlopende weg) en ook via de retourleiding uit elke radiator verwijderd. In dit geval zijn de bewegingsrichtingen tegengesteld, zoals weergegeven in het diagram.

In het geval van de Tichelman-lus zijn de richtingen hetzelfde vanwege de installatie van een extra deel van het circuit. De retour verzamelt vloeistof uit elke radiator, verlaat vervolgens de kamer en voert het water naar het algemene circuit.Dit is een complexer systeem, maar het biedt dezelfde waterdruk en snelheid, waardoor noodsituaties praktisch worden geëlimineerd.

Voor- en nadelen van een tweepijpssysteem

Het is vrij eenvoudig te begrijpen wat beter is: verwarmen met een éénpijps- of tweepijpssysteem als je de voordelen van dat laatste bestudeert:

• alle batterijen worden gelijkmatig warm, ongeacht waar ze precies zijn geïnstalleerd;
• je kunt de temperatuur in elke specifieke radiator aanpassen als je een thermostaat installeert;
• zelfs als er 1-2 batterijen kapot gaan, kunt u eenvoudig de kranen dichtdraaien en vervangen zonder de verwarming in het hele huis uit te zetten;
• een tweepijpscircuit is een meer universele oplossing, omdat het zelfs geschikt is voor zeer hoge appartementsgebouwen en kantoorgebouwen.

Het is duidelijk dat een systeem met twee stijgbuizen niet de nadelen heeft van een enkelpijpsverwarmingssysteem. Maar het heeft zijn nadelen, die ook niet mogen worden afgeschreven:

• de kosten stijgen aanzienlijk als gevolg van de noodzaak om 2 waterleidingen te installeren;
• de installatie wordt ingewikkelder en duurt langer;
• Omdat er meer communicatie is, is het moeilijker om deze te verbergen, bijvoorbeeld in een muur of in de vloer.

Welk circuit moet worden geplaatst

Het blijft de vraag welk verwarmingssysteem je moet kiezen: éénpijps of tweepijps. Deze vraag kan alleen worden beantwoord als rekening wordt gehouden met de kenmerken van het gebouw. Als het een hoogbouwflat is, wordt er meestal een circuit met 2 stijgleidingen in geïnstalleerd, omdat dit zorgt voor een efficiënte verwarming van alle radiatoren. Bovendien is het in geval van een ongeval of de noodzaak van reparatie voldoende om slechts enkele radiatoren te demonteren zonder de verwarming van het hele systeem uit te schakelen.

Als we het hebben over een particulier laagbouwgebouw (binnen 5 verdiepingen), kan een eenpijpsschema worden geïmplementeerd. Het kost minder en is eenvoudiger te installeren.Bovendien zijn er niet zo veel communicaties en is het gemakkelijker om ze te verbergen, bijvoorbeeld in de vloer. Wat de tekortkomingen betreft, in het geval van een klein huis zijn ze praktisch niet voelbaar. Als de ketel goed werkt, is het hele circuit binnen enkele uren opgewarmd.

Uit deze review wordt duidelijk welke verwarming beter is: eenpijps of tweepijps. Het is onmogelijk om hier een definitief antwoord op te geven, omdat alles afhangt van de oppervlakte en het aantal verdiepingen van het gebouw. Als het circuit lang is, is het beter om een ​​schema met 2 stijgbuizen te implementeren. Voor particuliere en laagbouwwoningen is een eenpijpssysteem ook zeer geschikt.